|
|
|||||||
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
|
|
#1
06-05-2013, 16:57
|
|||
|
|||
Οι...Ελληνάρες και οι φράουλες
Γιατί οι Ισπανοί μαζεύουν φράουλες και οι… Ελληνάρες όχι;
April 26th, 2013-Posted by Spiros Rizopoulos ΒΑΛΚΑΝΙΑΙΣΠΑΝΙΑΜΑΝΟΛΑΔΑΦΡΑΟΥΛΕΣΦΡΑΠΕΣ Τα όσα θλιβερά και απαράδεκτα συνέβησαν στη Μανωλάδα είναι η κορυφή του παγόβουνου μιας πραγματικότητας όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια στην Ελλάδα. Τα μεταναστευτικά ρεύματα τόσο από τα Βαλκάνια και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπη σε πρώτη φάση όσο και από την Ασία στη συνέχεια, έκανε την ελληνική περιφέρεια να γεμίσει από «φραπεδόμαγκες» και «ωχαδερφάκηδες». Διάβαζα προσφάτως πως στην Ισπανία μέχρι και το 2009 δίνονταν κάπου 20.000 άδειες το χρόνο σε μετανάστες για να εργαστούν νόμιμα στο μάζεμα της φράουλας. Από το 2009 και μετά, αφότου ξέσπασε η κρίση δηλαδή, οι άδειες αυτές δεν ξεπερνάνε πλέον τις 4000. Αυτό προφανώς σημαίνει πως χιλιάδες Ισπανοί επέστρεψαν στις αγροτικές δουλειές. Σημαίνει πως όταν ο Ισπανός άνεργος δεν βρίσκει άλλη διέξοδο θα πάει να μαζέψει φράουλες. Εδώ. ποια χωράφια και ποιες φράουλες; «Παλιά, πολύ παλιά» απαντούν όσοι επιλέγουν να κάθονται αραχτοί και να «μαζεύουν ήλιο». Δεν είναι μόνο το χαμηλό μεροκάματο. Πιστεύω πως πολλοί παραγωγοί θα έδιναν καλύτερο μεροκάματο σε Έλληνες εργάτες. Είναι κυρίως η «εύκολη ζωή» που έγινε βίωμα στον Έλληνα. Οι αγροτικές δουλειές είναι δύσκολες και πολύωρες. Σιγά μη πάει το «παιδί» να μαζεύει φράουλες από το πρωί μέχρι το βράδυ. Θα το συζητούσε βέβαια να πάει υπό κάποιες προϋποθέσεις. Να δουλεύει ας πούμε για κάνα τετράωρο, να παίρνει και κάνα πενηντάρικο, να έχει και βοηθό έναν πακιστανό. Από την άλλη, θα πάει στο χωράφι με τάπερ; Δεν θα έπρεπε να έχει κοντά ένα «Απολλώνιο» για τη «λιγούρα»; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει και ένα καφέ ώστε στο διάλλειμα της μιας ώρας (μέσα στο τετράωρο) να πεταχτεί να πιει ένα παγωμένο «φρεντοτσίνο»; Ακούω όσους λένε πως η αγροτική παραγωγή μπορεί να γίνει συγκριτικό πλεονέκτημα για την εθνική οικονομία. Επί της αρχής αυτό είναι σωστό. Αλλά αγροτική παραγωγή που θα δουλεύουν οι «άλλοι», αγροτική παραγωγή με τεμπελιά και ραχάτι δεν οδηγεί πουθενά. Είναι το απόλυτο παράδοξο σε μια χώρα με χιλιάδες ανέργους, ειδικά μεταξύ των νέων, να μην υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για μια έστω εποχιακή απασχόληση πότε με τις φράουλες, πότε με τα ροδάκινα, πότε με τα πορτοκάλια. Η νοοτροπία της «φραπεδούπολης», του καναπέ και του χαβαλέ δεν είναι η νοοτροπία που μπορεί να μας βοηθήσει να πιάσουμε το νήμα από την αρχή. Καλές οι θεωρίες περί νέων αναπτυξιακών προτύπων αλλά να συνειδητοποιήσουμε κάποια στιγμή και σε ποια κοινωνία απευθύνονται. Καλή διασκέδαση απόψε στην ….παραλιακή! Read more: Γιατί οι Ισπανοί μαζεύουν φράουλες και οι… Ελληνάρες όχι; | Rizopoulos Post Follow us: @RizopoulosPost on Twitter | RizopoulosPost on Facebook 
|
|
#3
06-05-2013, 18:01
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Οι...Ελληνάρες και οι φράουλες
Απόσπασμα:
|
|
#4
06-05-2013, 18:39
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Οι...Ελληνάρες και οι φράουλες
επιτελους καποιος τα λεει οπως ειναι τα πραγματα...
δλδ 10ευρω μεροκαμματο ... αν θελησεις βεβαια να πληρωθεις σε μπιστολιαζουν / σε τραβανε δεμενο πισω απο κανα μηχανακι αυτοκινητο τρακτερ και δεν ξερω τι αλλο και απο πανω... υπνο στην παραγκα με αλλους 20-30... με ΟΟΟΟΟΟΛΑ αυτα τα λεφτα φτιαχνεις και το δικο σου φαι... φυσικα δεν λεμε τιποτα για ασφαλιση... και ναι Παρ' ΟΟΟΟΟΛΑ Αυτα ο αχαριστος/τεμπελης Ελληνας δεν παει να δουλεψει...!!! ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ...οχι των μπιστολαδων δουλεμπορων της φραουλας (βλεπε Μανωλαδα) αλλα των Ελληνων που δεν πανε να δουλεψουν παρ'ολα τα προνομια στις φραουλες... Αλλα αφου ειναι τοσο καλα και τοσο γαλαντομοι με τα μερωκαματα... γιατι απασχολουν λαθρομεταναστες τους οποιους για να μην τους φυγουν τους αφηνουν απληρωτους και ενιωτε τους πυροβολανε κιολας... Αντι να δουμε οτι καποιοι εκμεταλευονται ανθρωπους υπο μορφη δουλειας...και οτι καποιοι αλλοι πανε να κανουν αυτη την δουλεια νομο... βγαινουμε και απο πανω και ελαφρα την καρδια...λεμε και εναν λαο τεμπελη... Μπραβο μας... 
Last edited by asotosios; 06-05-2013 at 18:44.
|
|
#5
06-05-2013, 18:53
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Οι...Ελληνάρες και οι φράουλες
Εντάξει, όταν δω τον αρθρογράφο να πηγαίνει να μαζεψει φράουλες κλπ αγροτικά προΐόντα,
τότε θα σχολιάσω, σχετικά... Μέχρι τότε, όποιος πραγματικά, από εσάς, ενδιαφέρεται, πολύ ευχαρίστως μπορώ να τον ξεναγήσω σε αγροτικές εγκαταστάσεις στην Αργολίδα να δει πως παράγονται τα αγροτικά και τα κτηνοτροφικά προΐόντα από Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφους! Αυτή η καραμέλα με τον τεμπέλη Έλληνα αγρότη η εργάτη δεν μπορώ να καταλάβω ποιό σκοπό εξυπηρετεί....
|
|
#6
07-05-2013, 00:49
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Οι...Ελληνάρες και οι φράουλες
Απόσπασμα:
Αυτή είναι η αλήθεια, η δουλειά στην ύπαιθρο είναι ζόρικη. 
|
|
#7
07-05-2013, 01:17
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Οι...Ελληνάρες και οι φράουλες
Απόσπασμα:
Με αυτό το τρόπο θα αποκτήσει ιδία αληθινή γνώμη και όχι κάτι που άκουσε η φαντάζεται..
|
|
#8
07-05-2013, 09:02
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Οι...Ελληνάρες και οι φράουλες
Απόσπασμα:
Λαζόπουλοι, πολιτική εκ του ασφαλούς, δημοσιογράφοι του κwλου συμπεράσματα εκ του ασφαλούς και ούτω καθ' εξής. Φτάνει πια, μπουχτίσαμε μ@λ@κί@. Για την ιστορία σχεδόν όλα τα καλοκαίρια από 16-17 χρονών πήγαινα με μια παρέα φοιτητών στην Αμαλιάδα, στη Μανωλάδα και στα γύρω χωριά και για πατάτα και για καρπούζι και για φράουλα και γνωρίζω από πρώτο χέρι. Φούτσα σοβαρή η φράουλα αλλά το μεροκάματο πολύ καλό, και το καρπούζι φούτσα. Είναι τυχαίο πως μετά τις 2-3 πρώτες φορές, μας έψαχναν οι αγρότες για να μας δώσουν δουλειά??? Την πρώτη χρονιά ξεχρέωσα το ΧΤ το 600 που είχα αγοράσει τον χειμώνα και μένανε καμιά 7-8 γραμμάτια, έβαλα τελικό supertrap κι έκανα καβάντζα για τον χειμώνα. Πηγαίναμε με το τρένο αξημέρωτα,γυρίζαμε Πάτρα πάλι με το τρένο βράδυ για να ξαναφύγουμε την επόμενη. Σε κανένα χωράφι ο αγρότης δεν καθότανε, συμμετείχε όλη η οικογένεια και το φαγητό δικό τους, το έφερνε η γυναίκα του ιδιοκτήτη και τρώγαμε όλοι μαζί. Δεν μιλάω για ελιές που ακόμα και σήμερα μαζεύω τις δικές μας. Μας τα έχουν πρήξει οι πανταχού εξυπνάκηδες με την τεμπελιά του Έλληνα του φραπεδόπληκτου. 
|
|
#9
07-05-2013, 13:26
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Οι...Ελληνάρες και οι φράουλες
Απόσπασμα:
 Το ποιούς εξυπηρετεί ούτε εγώ έχω καταλάβει ακόμα αλλά έχω κάτι κολαρισμένους χαρτογιακάδες opinion makers στο μυαλό μου που θέλουν εαυτούς στα γραφεία και τους υπόλοιπους στα χωράφια είτε είναι επιλογή είτε όχι. Απόσπασμα:
Απόσπασμα:
από την μία εξυμνούν την αγροτική παραγωγή και από την άλλη για τα σκουπίδια όλοι οι 'Έλληνες. Θα πάθουμε καμμία σχιζοφρενοβλαβιώση όπως έλεγε και μία ψυχή...
|
|
#10
07-05-2013, 15:28
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Οι...Ελληνάρες και οι φράουλες
Και κάτι σαν αντίλογος....δε θέλω να ανοίξω νέο θέμα, νομίζω ταιριάζει εδώ ....θα μπορέσουμε να κάνουμε μιά συζήτηση, ελπίζω όχι με αφορισμούς, σίγουρα είμαστε μιά ταξική κοινωνία, αλλά ας προσέξουμε τους αυτοματισμούς. Νομίζω ότι ο Κρανιδιώτης τα γράφει καλά....
Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη Πως θα αναστηθεί η Πατρίδα; Σίγουρα όχι με το να γίνουμε οι κούληδες της Ευρώπης, τραβώντας το καρότσι για 300 Ευρώ σκάρτα. Το έγραψα εκατό φορές. Ότι κι αν κάνουμε, οι Βούλγαροι, οι Ρουμάνοι και το Μπαγκλαντές θα είναι πάντα πιο φτηνοί και πρόθυμοι. Τα κάνουν όλα και δεν σιχαίνονται. Κάποιοι, νομίζουν πως η χώρα είναι Μακντόναλντς. Θέλουν να καταργήσουμε την μονιμότητα, να ιδιωτικοποιήσουμε ακόμη και την είσπραξη των φόρων, να «ελαστικοποιήσουμε» την εργασία, να γίνει ίσως προαιρετική κι η ασφάλιση. Το άκουσα και αυτό. Θες περίθαλψη και σύνταξη, οκ. Δεν θες, δεν πειράζει κι ύστερα, όταν γεράσεις ή αρρωστήσεις, ψόφα στο δρόμο. Θέλουν επίσης να καταργήσουμε ενοχλητικούς θεσμούς, όπως την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και να φτιάξουμε κάτι σαν επαγγελματική Στρατοχωροφυλακή, που απλά θα κάνει τον τροχονόμο στους πρόσφυγες, που δημιουργούν οι πολιτικές των άλλων. Θέλουν ένα κράτος ελάχιστο κι αυτό πτυσσόμενο, στελεχωμένο μόνο με κάποιας μορφής συμβασιούχους, οι οποίοι θα φοράνε το καπελάκι, θα μπαίνουν πίσω απ’ τον πάγκο κι απρόθυμα θα κάνουν την δουλειά. Χωρίς πίστη, χωρίς συνέχεια του κράτους. Κι όποτε θέλουμε, θα τους σουτάρουμε. Ποιο ήταν, είναι και θα είναι το πολυτιμότερο κεφάλαιο μας; Οι άνθρωποι. Οι Έλληνες. Ούτε απέραντους σιτοβολώνες έχουμε, ούτε αστείρευτες πηγές πρώτων υλών. Μετρημένα μας τα έδωσε όλα ο Μεγάλος, εκτός από το Φως και το δαιμόνιο της ανήσυχης ψυχής μας. Σήμερα, με την κρίση, τι γίνεται; Οι σαράφηδες που ξεφυτρώνουν σε κάθε γειτονιά μαζεύουν το χρυσό από δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, σταυρούς και βέρες κι οι Γερμανοί και άλλοι «φίλοι και σύμμαχοι» τα μυαλά. Λεηλασία κι αρπαγή. Παιδομάζωμα των αρίστων. Ποιο είναι το μοντέλο της ανάπτυξης που θα ακολουθήσουμε; Θα γίνει τόσο δελεαστική η εσωτερική υποτίμηση, που όλοι οι βιομηχανικοί κολοσσοί θα σπεύσουν να στήσουν αχανείς γραμμές παραγωγής; Χλωμό το βλέπω. Έχω ένα άλλο παράδειγμα. Στο Ισραήλ, τα πανεπιστήμια και τα πολυτεχνεία, συνδεδεμένα με μικρές και μεσαίες εταιρείες και τα τμήματα έρευνας και τεχνολογίας τους, δημιουργούν πρωτοποριακές εφαρμοσμένες καινοτομίες. Στα ηλεκτρονικά, στην βιοτεχνολογία, στην γεωπονία, σε ότι μπορείτε να φανταστείτε, αξιοποιούν τα «πυρηνικά όπλα» των ανθρώπινων μυαλών και δημιουργούν επιστημονική, τεχνολογική πρωτοπορία, που συνδέεται άμεσα με την παραγωγή και περνάει σε αυτήν. Υπογραμμίζω δε τον διαρκή στόχο, εκτός από την πρωτοπορία: την μέγιστη δυνατή εθνική αυτάρκεια. Η αμυντική βιομηχανία τους είναι αξιοζήλευτη, τα επιτεύγματα τους σε αυτήν, όπως και στα ηλεκτρονικά αλλά και στην γεωργία και κτηνοτροφία, είναι εντυπωσιακά. Και την γη τους την αξιοποιούν πόντο – πόντο. Μέχρι την έρημο δάμασαν και την έκαναν κήπο σε ολόκληρες περιοχές, όπου πριν ζούσαν μόνο αγκάθια και σαύρες. Το μοντέλο λοιπόν για μας, ταπεινή μου γνώμη, το δρομολόγιο μας για την έξοδο από τούτη δω την καρμιριά, δεν θα είναι αυτό που περνάει από τον εξανδραποδισμό, τον κοινωνικό δαρβινισμό και το «πάρτε πέντε εργαζόμενους στην τιμή του ενός». Δεν ξέρω καμμία τέτοια χώρα που να ευημερεί. Όλες, μα όλες, που φορέσανε αυτό το κουστουμάκι, όπου τα μανίκια δένουν με λουριά στην πλάτη, ψωμολυσσάνε, ο δημόσιος τομέας τους είναι χάρβαλο από την διαφθορά και ο ιδιωτικός μοιάζει με την Κόλαση. Η ανάπτυξη κι η ευημερία απαιτούν μικρό αλλά ρωμαλέο δημόσιο τομέα, σοβαρό κράτος, με συνέχεια και πίστη του προσωπικού στην αποστολή, με πειθαρχία, αυτοπειθαρχία κι εθνικό σχέδιο μακράς πνοής. Κι απαιτεί και δημόσιες επενδύσεις, τουλάχιστον στις υποδομές, που υπηρετούν όλους τους τομείς της οικονομίας. Αυτό, το σοβαρό κράτος, στελεχωμένο αξιοκρατικά, είναι η βάση των πάντων, με ένα θεσμικό πλαίσιο απλοποιημένο και λειτουργικό, χωρίς γραφειοκρατικούς μηχανισμούς εκβιασμών ενάντια στους επενδυτές, ώστε να υπηρετηθούν οι βασικοί μεγάλοι στόχοι: Πρώτον, Εθνική Παιδεία με δυο πυλώνες. Από τη μια, με επίκεντρο τις ανθρωπιστικές σπουδές, η διδαχή του Ελληνικού Τρόπου, η διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και πίστης της νεολαίας. Αν η Ελλάδα δεν γίνει παγκόσμιο κέντρο μελέτης των ελληνικών σπουδών, της κλασσικής φιλολογίας, της Ιστορίας, της αρχαιολογίας και της φιλοσοφίας, τότε ποιος; Από την άλλη, επένδυση στην έρευνα και σύνδεση της με την παραγωγή. Δημιουργία πρωτοποριακών εφαρμοσμένων καινοτομιών, που μέσω μικρών και μεσαίων εταιρειών θα περνούν στην οικονομία, στον ελεύθερο ανταγωνισμό. Δεν είναι ζητούμενο. Υπάρχουν ήδη οι άνθρωποι. Υπάρχουν ήδη τεχνολογικά, ερευνητικά επιτεύγματα των δικών μας επιστημόνων, των δικών μας πανεπιστημιακών σχολών. Μ’ όλα τους τα προβλήματα. Δεύτερον, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις είναι αυτές που έχουν την ευελιξία, που μπορούν πιο εύκολα να δημιουργηθούν και να περάσουν τέτοιες καινοτομίες στην παραγωγή, μόνες ή ως συμπαραγωγοί/υποκατασκευαστές μεγαλύτερων εταιρειών. Έτσι οι ξένοι και δανειστές μας, δεν θα υφαρπάζουν τα καλύτερα μυαλά μας, δεν θα αιμορραγεί το Έθνος. Με τον τρόπο αυτό θα κρατήσουμε και θα αξιοποιήσουμε το πολυτιμότερο κεφάλαιο μας, κάνοντας πράγματα που οι άλλοι δεν κάνουν ή κάνοντας τα καλύτερα. Και βέβαια, τρίτον, αναγκαίο ένα μακρόπνοο πλάνο, που θα πρέπει να ονομάσουμε Επιστροφή στη Γη. Την εγκαταλείψαμε, διακινδυνεύοντας την επιβίωση μας. Πέθαναν οι τρόποι της επιδότησης, της μονοκαλλιέργειας, τίγκα στα χημικά και στην εξάρτηση. Υπάρχουν όμως άλλοι τρόποι, κι όπου νομίζουμε πως δεν υπάρχουν, έχουμε τα επιστημονικά μυαλά για να τους βρουν. Ώστε να κάνουμε την γεωργία και την κτηνοτροφία μας σύγχρονη κι ανταγωνιστική, αναζωογονώντας την εγκατελειμμένη γη μας, δημιουργώντας πλήθος νέων θέσων εργασίας. Η τυποποίηση, οι νέες καλλιέργειες, οι νέοι τρόποι, συνέχεια της σοφίας των παλιών, που παροδικά διέκοψε η ληστρική και βλαπτική εξάντληση της γης, μπορούν να θρέψουν την χώρα και να εξάγουμε μοναδικά προϊόντα. Η Πατρίδα δεν θα αναστηθεί με σοβιετικό κρατισμό αλλά ούτε και με τον κανόνα της επιβίωσης του ισχυρότερου στην νεοφιλελεύθερη κοινωνική ζούγκλα. Κοινή λογική χρειάζεται κι επένδυση στους ανθρώπους μας, στην παιδεία τους, στις ικανότητες και την δημιουργικότητα τους. Έξω διαπρέπουν. Ας τους φτιάξουμε τις συνθήκες να μείνουν και να διαπρέψουν και μέσα… Πώς θα αναστηθεί η Πατρίδα; | ANTINEWS
|
|
|
|
Hybrid Mode
