Απελευθέρωση ενέργειας και τιμή στον καταναλωτή

[ortho]

Ηρθε η ώρα να μάθουμε μερικές αλήθειες. Αρχισε να γίνεται πάλι λόγος για αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ. Τα δύο θέματα, απελευθέρωση της αγοράς και "ξεπούλημα" της εταιρείας συνδέονται άμεσα.

Ενα αρχικό σχόλιο για την επικείμενη πώληση της ΔΕΗ. Πάντα κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αναγκαία, θα αρκούσε η άρση της μονιμότητας, η μισθοδοσία με όρους ιδωτικού τομέα συν κάποια μπόνους αν κι όταν επιτυγχάνονται οι επιχειρηματικοί στόχοι, ουσιαστικά με όρους λειτουργίας ιδιωτικού τομέα.

Τα τελευταία χρόνια ακολουθήθηκε "πολιτική" απαξίωσης της από τους κυβερνώντες σε αγαστή συνεργασία με συνδικαλησταράδες παρατρεχάμενους. Εχει γίνει ήδη η προεργασία για την πώληση της, με τον κατακερματισμό της, με απαξίωση του προσωπικού της και ανάθεση έργων σε υπεργολάβους, με αυξήσεις τιμών τελικού καταναλωτή, σύνδεση του χαρατσιού με το λογαριασμό με αποτέλεσμα μεγάλες ζημιές για την εταιρεία.





Πάμε τώρα στην απελευθέρωση της ενέργειας. Εδώ μέσα έχουμε κάνει συζητήσεις επί συζητήσεων. Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές. Ας δούμε πρώτα πως έχει εξελιχθεί η τιμή ανά κιλοβατώρα. Το 2004 κόστιζε 0,11 ευρώ, σήμερα είναι περίπου 0,15, πάντα για οικιακό χρήστη. Οι μεγάλοι καταναλωτές έχουν άλλα τιμολόγια.


Να δούμε τώρα τι συνέβη στη Γερμανία από το 1998 που απελευθερώθηκε η αγορά ενέργεια μέχρι σήμερα.

Παραθέτω πρώτα τον πίνακα, τον τσεκάρησα σε διάφορα σάιτ, ισχύει.




Οσα θα γράψω είναι από εδώ Strompreisentwicklung – Strompreise von 1998 bis 2011


Δε μεταφράζω ολόκληρο το άρθρο, διότι περιέχει και λεπτομέρειες που δεν αφορούν το σκοπό του νήματος, είναι τεχνικές λεπτομέρειες που μάλλον δε μπορώ και να μεταφράσω όπως πρέπει.







Η γερμανική αγορά ενέργειας απελευθερώθηκε το 1998 κι αρχικά φαινόταν ότι θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα με την τηλεφωνία. Η χαρά κράτησε λίγο. Από το 2000 οι τιμές ανεβαίνουν διαρκώς. Οι λόγοι είναι διάφοροι και ως ένα σημείο κατανοητοί. Η συντήρηση των δικτύων, η παραγωγή ρεύματος κι η μεταφορά του προκαλούν κόστη που μετακυλίονται στους καταναλωτές. Εκτός αυτού οι μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν είναι απεριόριστες. Οι υπολογισμοί για τα αποθέματα δεν συμφωνούν πάντα, αλλά η προσφορά σίγουρα θα μειώνεται.








Ευθύνη ως ένα βαθμό για τη δυσλειτουργία του ανταγωνισμού φέρουν κι οι ίδιοι οι καταναλωτές. Στην πλειοψηφία τους δε "μετακινούνται" εύκολα από τον πάροχό τους. Ετσι μπόρεσαν οι τέσσερις μεγάλες εταιρείες ενέργειας E.ON, EnBW, Vattenfall, RWE να κατέχουν 80% της αγοράς



Η ομοσπονδιακή υπηρεσία καρτέλ στην έρευνά της
παραγωγή ρεύματος και εμπορία, που παρουσιάστηκε τον Ιανουάριο του 2011 καταλήγει: "Τα αποτελέσματα της ανάλυσης του ανταγωνισμού δείχνουν ότι στη γερμανική αγορά, τρεις τουλάχιστον, πιθανότητα τέσσερις εταιρείες, βρίσκονται σε τέτοια θέση που τους επιτρέπει σε μεγάλο βαθμό να συμπεριφέρονται ανεξάρτητα από τους ανταγωνιστές και τελικούς καταναλωτές και τελικά μέσω αυτού να επηρεάζουν τον ανταγωνισμό.




Με λίγα λόγια, είναι τόσο μεγάλοι, με ευθύνη και των καταναλωτών, που κάνουν ότι θέλουν κι από άποψη τιμών.


Να σημειώσω ότι ακόμη και στη Γερμανία υπάρχει ελλειπής πληροφόρηση για το πόσο εύκολο είναι να αλλάξει κανείς πάροχο. Στη δική μας χώρα, τα είδαμε πρόσφατα τι έγινε με τις 2 εταιρείες που έκλεισαν.


Θα προσπαθήσουν σίγουρα πάλι να μας πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλλες.


Πάντως μη μασάμε την καραμέλα....



και για τη μετάφραση.....ortho