Οι κινδυνοι και οι παγιδες στην εκτος πολης οδηγηση.

[NLS]

Πολύ ωραία αυτά που γράφεις.

Δυο λεπτομέρειες.

1) Ο πρώτος κανόνας είναι και ο μεγαλύτερος παράγοντας ατυχήματος: Ο δρόμος είναι σκοτώστρα λέει... και τον σκότωσε. Ο δρόμος μπορεί να είναι έτσι, αλλά αυτό είναι το δεδομένο σου. Αυτό που δεν είναι σταθερά αλλά μεταβλητή στην εξίσωση είναι Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ (μου, μας) προσοχή και προσαρμογή σε ΑΥΤΕΣ τις συνθήκες. Αν ο δρόμος "είναι κακός και δεν μπορεί να πάω ούτε 80", τότε ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΕ 75! Είναι αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ. Εκτός προφανώς από ξαφνικά κρούσματα, τα ατυχήματα που συμβαίνουν "βαθιά μέσα" σε κακούς δρόμους, σόρρυ αλλά είναι και ευθύνη των ίδιων των οδηγών/αναβατών. Οι δρόμοι αυτοί είναι, εσείς (οι κάθε εσείς) δεν ξέρετε να προσαρμοστείτε;

2) Όταν βρεις κάποιο εμπόδιο στο δρόμο (όπως σανίδα) η αυτόματα πρώτη σου κίνηση (αν δεν αποφεύγεται με ελιγμό) είναι το φρενάρισμα. ΔΕΚΤΟ η πρώτη κίνηση να είναι αυτή (για να μειωθεί η ταχύτητα), όχι όμως η τελευταία κίνηση. Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΚΑΖΙ. Θες να ελαφρώσει το μπροστινό σύστημα (αν μπορείς να κάνεις και τη μικρο-σουζούλα σου ακόμα καλύτερα) ΟΧΙ να βαρύνει (που ειδικά σε φρενάρισμα όλο το βάρος και ο έλεγχος είναι μπροστά, δηλ. στον τροχό που οδηγείς). Έτσι θα περάσεις αναίμακτα και τέτοια εμπόδια. Αν ο μπροστινός τροχός περάσει χωρίς να επηρεάσει τον έλεγχο σου (δηλ. μπαμ στο τιμόνι) τότε ο πίσω απλά θα ακολουθήσει την ευθεία... και αν δεν το κάνει, πάλι σου μένει ο μπροστινός που τελικά ΟΔΗΓΕΙ την μοτοσυκλέτα.