Touring in Budva-Dubrovnik-Sarajiebo-Visegrad

[tsompanis]

Μπαίνοντας στην Κροατία,ουσιαστικά δεν αλλάζει τίποτε πέρα απο το ότι έχεις βγάλει το διαβατήριο για 10 λεπτά απο την τσέπη.το ίδιο όμορφο τοπίο,το ίδιο πάντρεμα της φύσης με το νερό.Η άσφαλτος σωστά στρωμένη σου δίνει την αίσθηση ότι έχουν βελτιωθεί οι οδηγικές σου ικανότητες! δεν με πέταξε ούτε μια στροφή.
κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να έχω επικεντρωθεί αποκλειστικά στο οδόστρωμα
δίχως να κοιτάζω αριστερά ή δεξιά που έφευγαν το τοπία..μόνο μπροστά.ξαφνικά είδα την στροφή όνειρο..."εδώ είσαι μεγάλε"είπα απο μέσα μου..
ασυναίσθητα και χωρίς να το έχω σκεφτεί,βλέπω το αριστερό πόδι να κατεβάζει 2 κάτω,το στροφόμετρο να σηκώνεται ψηλά,το παλιό μου εξατμισόνη να αρχίζει να φωνασκεί το brigestone να σκούζει και το γόνατο το ρημάδι να πετάγεται έξω!
το μπάσιμο ήταν τόσο δυνατό,όσο οι φωνές της συζύγου αμέσως μετά το ίσιωμα....
στάση στο καπάκι,να ρουφήξω δύο τζούρες καπνό,να το δω σε ριπλέι και να εξηγήσω ότι θα είμαι καλό παιδί και δεν θα το ξανακάνω..
μας χαιρέτησε και ο 1300άρης με τις ρώσικες πινακίδες,καβαλήσαμε και φύγαμε παραπέρα...



δυό στροφές πιο κάτω η πινακίδα που με ενημερώνει ότι "μεγάλε σε μερικά χιλιόμετρα τέρμα τα παιχνιδάκια για σήμερα"
"σιδεροκόλιασες!πόσο πια!"




δρόμο παίρνω,δρόμο αφήνω,τα χιλιόμετρα φεύγουν χαλαρά..οι εικόνες γύρω μου πάντα τέλειες,ούτε μια παραφωνία...κοιτώντας αριστερά η θάλασσα..δεξιά,βουνά με δρόμους φιδίσιους να σκαρφαλώνουν κάνοντας με να αναρωτιέμαι που να βγαίνουν και πότε θα μπορέσω να τους περπατήσω..
αρχίζω να βλέπω το Ντουμπρόβνικ σιγά σιγά στο βάθος...



ο δρόμος περνάει απο ψηλά,δίνοντάς σου την δυνατότητα να το δεις σε όλο του το μεγαλείο..



ο όρος κοσμοπολίτικο θέρετρο...δεν το αδικεί καθόλου

[tsompanis]

Μπαίνοντας μέσα στην πόλη,προσανατολίζεσαι πολύ εύκολα. την άναρχη δόμηση την έχουμε ξεχάσει στα σύνορα της αλβανίας.τα πάντα έτσι όπως πρέπει να είναι..
πρώτη κίνηση να κάνουμε συνάλλαγμα.Στο μαυροβούνιο έχουν το ευρώ.εδώ υπάρχει το Κούνα.1 ευρώ,είναι περίπου 2 κούνα (αν θυμάμαι καλά-διορθώστε με οι γνώστες).
ανταλλακτήριο βρήκαμε κατευθείαν.



Διάθεση να ψαχτούμε πολύ για ύπνο δεν έπαιζε..όχι όταν έρχεσαι απο τίρανα.
Στα γρήγορα και στο πρώτο τουριστικό γραφείο που βρήκα μπροστά μου,χώθηκα μέσα να ρωτήσω για δωμάτια σε ξενοδοχεία.
Ο τύπος ήταν γύρω στα 50,καρφωμένος μάλλον απο ότι κατάλαβα στο φέιςμπούκι,του έβγαλα 20άρικο να φύγει το μάτι του απο την οθόνη και μου είπε,του είπα κ.λ.π Μου έδειξε μια φωτό απο μια μονοκατοικία και ένα πολύ όμορφο δωμάτιο,κοντά στην παλιά πόλη και μου είπε "this room,120 euro...for you...70 euro - 2 persons" του είπα o.k και σε λιγότερο απο 10 λεπτά,με είχε μπροστά απο το σπίτι.

απαραίτητα ψώνια στα γρήγορα και φθηνά.σαμπουάν συγκεκριμένης μάρκας,το βρήκαμε 1,5 ευρώ φθηνότερο..



γενικότερα σε αυτές τις Δημοκρατίες ο κόσμος είναι πολύ φιλικός και δεν υπάρχει καμία προδιάθεση να σε ξυρίσουν κανονικά σαν γαμπρό.σε σέβονται ως πελάτη,ακόμη και αν αγοράσεις μια μαστίχα.
αισιόδοξα πρόσωπα,χαμογελαστά,που δείχνουν ότι τους αρέσει αυτό που κάνουν...
όπως στην ελλάδα δηλαδή..




ανασυγκρότηση στο δωμάτιο και βόλτα κατευθείαν με τα πόδια μέσα στην παλιά πόλη.οι αποστάσεις είναι πολύ κοντινές μεταξύ των πιο σημαντικών σημείων που πρέπει σίγουρα να δεις..είχε αρχίσει να σουρουπώνει για τα καλά..




σημασία ακόμη και στην λεπτομέρεια.παρόλο την κούραση,το μάτι δεν μπορούσε να ησυχάσει...ήθελε να δει και άλλα..μυστήριο όργανο αδερφέ!





Στον καθεδρικό ναό,βρεθήκαμε τετ α τετ με τον Τζον Μάλκοβιτς,να χαζεύουμε τον υπέροχο τρούλο εσωτερικά.Τον χαιρετήσαμε με ένα νεύμα,το ίδιο έκανε και αυτός.θεώρησα μεγάλη γυφτιά να βγάλω την φωτογραφική να τον αποθανατίσω σε μια προσωπική στιγμή..



πιο μετά,είδαμε τον Ζεράρ Ντε παρτιέ να τον κυνηγάει μια κάμερα απο πίσω και την άλλη μέρα το πρωί,την ώρα που ανεβαίναμε στην μηχανή,πήρε το μάτι μας ένα πολύ γνωστό μαύρο ηθοποιό,που δεν θυμάμαι το όνομά του,να κάνει τζόκινγκ.Τον λόγο που μαζεύτηκαν τόσοι ηθοποιοί στην περιοχή τον μάθαμε στην Βοσνία.Ήταν τον κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Σαράγιεβου και τα ελικόπτερα πήγαιναν και έρχονταν προς τα εκεί..



ένα καλό φαγητό στο εστιατόριο του arka και μερικές..
τελευταίες κλεφτές ματιές στις άγνωστες ομορφιές και καρφί για το δωμάτιο.την επόμενη μέρα η έγερση θα έπρεπε να είναι νωρίς...και να σκεφτώ προς τα που θα τραβήξω

Απο το dubrovnik για να γυρίσεις Ελλάδα υπάρχουν 4 δρόμοι(αν εξαιρέσουμε αυτόν που περνάει απο το κόσοβο).ο πρώτος και πιο κοντινός είναι απο εκεί που ήρθαμε.δηλαδή απο αλβανία.Ο δεύτερος είναι να συνεχίσεις προς τα πάνω φτάνοντας ζάγκρεμπ και απο εκεί να κατέβεις τον κεντρικό άξονα που ενώνει το Βελιγράδι με την Θεσσαλονίκη.Αλλά αν είναι να φτάσει κανείς μέχρι εκεί πάνω,καλύτερα να γυρίσει απο Βενετία με το πλοίο!
Ο τρίτος και ο τέταρτος περνάει μέσα απο βοσνία,όπου στόχος είναι να βρεις τον κεντρικό δρόμο απο Βελιγράδι προς Νίς.Ο ένας ξεκιναει απο το αεροδρόμιο του dumprovnik και διασχίζει οριζόντια την βοσνία στο κάτω μέρος της,παράλληλα με τα σύνορα του κοσόβου.Τον είχα κάνει πριν μερικά χρόνια με αυτοκίνητο και είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου,να μην ξαναπεράσω απο εκεί.άγρια ομορφιά,αλλά πολύ μεγάλο χάλι ο δρόμος.απο ότι έμαθα όμως φτιάχνεται και αυτός τώρα.
Ο άλλος δρόμος,περνάει ψηλά στην βοσνία και ενώνει το dumprovnik με το sarajiebo και απο εκεί μέσω visegrand μπαίνεις στις ορεινές επαρχίες της Σερβίας για να βγεις 100 χιλιόμετρα πιο κάτω απο το Βελιγράδι.Τον δρόμο δεν τον ήξερα.ούτε Σαράγιεβο είχα πάει ποτέ μου.Ρωτώντας τον ταξιδιωτικό πράκτορα μου είπε πως ο δρόμος είναι καινούργιος και το τοπίο πανέμορφο.Τον εμπιστεύτηκα και έκανα πολύ καλά!



συνεχίζεται..