Αλβανία, Μαυροβούνι, Κροατία, Βοσνία, Ουγγαρία, επιστροφή από Σερβία...

[siraxanz]

Πλησιάζουμε Αυλώνα(Vlore) και η κούραση είναι πλέον κακός σύμβουλος,
οι στάσεις συχνότερες το άγχος για το που θα διανυκτερέυσουμε μεγαλώνει και η εντολή στον όδηγό της ομάδας είναι στο πρώτο μοτελ-χοτέλ που θα σου κάνει κλικ στοπππππππ.
Όντως το DONATELO HOTEL επιβλητικό και ογκώδες, τριάστερο ξενοδοχείο (αλλά από ότι κατάλαβα μπορούσες να νοικιάσεις και για μήνα στυλ ενοικιαζόμενα δικά μας) ήταν εκεί στην είσοδο της πόλης και μας δέχτηκε
με περισή χαρα.
Αφού πληρώσαμε τις μετρητοίς 30 το δωμάτιο χωρίς πρωινό, καταλύσαμε και εκπλαγήκαμε για το μέγεθος των δωματίων, αλλού ο παπάς και αλλού τα ράσα, μιλάμε για 35 τετραγωνικά δωμάτιο, μας χώραγε και τους 8 μέσα...μάλλον ο μηχανικός που τα σχεδίασε κάποια άλλη εντολη είχε πάρει αρχικά και στην πορεία του τα χαλάσανε τα σχέδια...έλεος.
Γκαράζ? νο προμπλέμα σεκουριτι αλλ ναιτ...γες αλλά γκαράζ και του κάναμε το σινιάλο με το χέρι να κλειδώνει μιά κλειδαριά...
σύσκεψη του μικρού ρεσεψιονιστ με κάποιον πιό βαρύ αρμόδιο και ανοίξανε κάτι υπόγεια ρολά που χωράγαν μέσα όλες τις μοτό του φόρουμ..
Έτσι ξέγνοιαστοι ελεύθεροι και ωραίοι την κάναμε για την πόλη, κέντρο όπου μετά από κανά μισάωρο για να βρούμε την καλή ταβέρνα και με κίνδυνο να μείνουμε νηστικοί φάγαμε πίτσα την ιταλική(στο ξενοδοχείο απέναντι πριν φυγουμε για κέντρο έψηνε ένας ένα αρνάκι στη σούβλα που με κανά 50ευρω το παίρναμε όλο αλλά ας όψετε η περιπετειώδης φύση μας)...απολαύστε φωτό και δώστε ότι ερμηνεία θέλετε

[siraxanz]

Μερικές απόψεις της Αυλώνας από το ξενοδοχείο, το ξενοδοχείο, το καφεδάκι επρεσάκι και τέλειο, πρωινό τουρβο με ομμελέτες και λοιπά 21 ευρω οι 8, και το στρουμφάκι Εμμανουήλ που το εγώ του ήταν μεγαλύτερο από την μοτό του αλλά καλό παιδί αρκεί να μην του χάλαγες χατήρι γιατί τσίναγε

[siraxanz]

Η ζωή συνεχίζεται έτσι ξεκινήσαμε γιά τα βόρεια σύνορα με σκοπό να διανυκτερύσουμε στο Ντουμπροβνικ, την ονομαστή και άκρως τουριστική αυτή πόλη της Κροατίας.
Η κίνηση όπως είπα και πριν μας εξουθένωνε οδηγικά συνεχείς προσπεράσεις αλλά και πυκνή κυκλοφορία στα κατοικημένα μέρη γιατί δεν υπάρχουν οδοί περιμετρικοί των πόλεων και των χωριών.
Είδαμε όμως και την πρόοδο πλησιάζοντας την πρωτεύουσα Τίρανα είχαν κάνει οδούς με διαχωριαστικά στην μέση αλλά δυστυχώς ανοιχτούς από τα πλάγια με αποτέλεσμα να είμαστε συνεχώς στην τσίτα μην μας πεταχτει κάποιος από δεξιά πεζός η ότι...δεν το αποφύγαμε αλλά ευτυχώς δεν έπεσε κανείς, ένας παππούς με ποδήλατο διέσχισε κάθετα την εθνική χώρις κανένα απολύτως έλεγχο, επίσης μέσα στην πόλη δεν θυμάμε ποιά, ο προπορευόμενος(μερσεντες 270) πατάει φρένο πανικού με αποτέλεσμα ο ταξιδευτής που πήγαινε πίσω του να σκάσει στον προφυλακτήρα του, αποτέλεσμα ο προφυλακτήρας πήγε 10 πόντους μέσα αλλά επανήλθε μόνος του και ο ταξιδευτής σοκαρισμένος γιατι ενώ έπεσε με λίγα και αλλώβητος τρομοκρατήθηκε από τα αυτοκίνητα γύρω του που κινδύνεψε να τον αφομοιώσουν με την άσφαλτο...
Περιτό να πω ότι μας κοπήκαν τα πόδια όλων μέχρι να τον δούμε να ξαναμπαίνει στην γραμμή...
φωτό λοιπόν:

[siraxanz]

Έχουμε πάρει το δρόμο γιά Δυράχχιο και τα σχετικά με τον γάμο που βλέπετε είναι γιατί εκπλαγήκαμε βλέποντας να βιντεοσκοπούν ωσαν να ήταν κάποια υπερπαραγωγή του Χόλυγουντ.

[siraxanz]

Η κίνηση που σας έλεγα πριν και ξεκούραση στα βενζινάδικα, κλασσικά.
Το Νιτζάκι είναι ο συγκάτοικος μου ο Νίκος με το fazer 1000, παιδί έξω καρδιά γελαστός και με χιούμορ αλλά και με απέραντο φιλότιμο, νάσε καλά βρε Νικόλα.