27-09-2010, 16:56
|
|
Senior Member
|
|
Ημερομηνία εγγραφής: Aug 2009
Περιοχή: Mπραχάμι - Αθήνα
Μoto: Τη "Χιονάτη"
|
|
Απάντηση: Θ.Πάγκαλος: “Δύο στους τρεις δημόσιους υπάλληλους είναι άχρηστοι”
Από την χθεσινή Καθημερινή. Τα λέει καλύτερα από μας, άκους εκεί "τα λεφτά τα φάγαμε μαζί!!!"
Οι κατά Πάγκαλον «συνδαιτυμόνες»
Toυ Σταμου Zουλα / stamoszoulas@gmail.com
Προσωπικά δεν με εξέπληξε η δήλωση Πάγκαλου ότι «τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί». Ούτε η εξήγηση ότι «σας διορίζαμε όλα αυτά τα χρόνια στο Δημόσιο, σε μια πρακτική αθλιότητος, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος». Διότι ο σημερινός αντιπρόεδρος μάς έχει συνηθίσει σε «τολμηρές» δηλώσεις αυτοκριτικής αλλά και αυτοεξιλέωσης, χωρίς την συνακόλουθη αυτοτιμωρία. Κατόπιν εορτής και ως αμέτοχος παρατηρητής είχε διαπιστώσει, επίσης, πως η δεύτερη 4ετία Σημίτη κατέστρεψε την ελληνική οικονομία. Αντίθετα, μεγάλη εντύπωση προκαλεί η σιωπή των «θιγομένων», ως ομοτράπεζων στο επί 30ετίας φαγοπότι. Αλήθεια, πού είναι η αντίδραση της ΑΔΕΔΥ, ως εκπροσώπου των δημοσίων υπαλλήλων; Γιατί δεν εξεγείρεται η ΓΣΕΕ, που λόγω συνθέσεως εκφράζει κυρίως τα συμφέροντα των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ;
Κατ’ αρχάς είναι ανήκουστο και εξοργιστικό να εξομοιώνεται η ευθύνη διοικούντων και διοικουμένων σε περίπτωση άθλιας συναλλαγής και διαρπαγής του δημοσίου χρήματος, με αντικείμενο την εργασία. Το Σύνταγμα ορίζει ότι «η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού». Συνεπώς, αποτελεί αποκλειστικά πολιτική «αθλιότητα» το γεγονός πως το δικαίωμα της εργασίας έγινε δέλεαρ «εξαγοράς» ψήφων από τα πολιτικά μας κόμματα. Φθάσαμε έτσι στο σημείο να διαθέτουμε, αναλογικά, τον πλέον υπεράριθμο δημοσιοϋπαλληλικό πληθυσμό στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα, δε, η ίδια πελατειακή σχέση οδήγησε και σε προκλητική ανισότητα τις αποδοχές εργαζομένων και συνταξιούχων του Δημοσίου. Π.χ., στις 48 ΔΕΚΟ, όπου έγινε και το όργιο των διορισμών, οι εργαζόμενοι έχουν ετήσιο μέσο όρο αποδοχών 43.280 ευρώ, έναντι 27.174 για το σύνολο της οικονομίας. Ενώ ο μέσος όρος των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα είναι 23.405 ευρώ (!).
Στα στοιχεία αυτά πρέπει να αναζητηθούν οι λόγοι της «αιδήμονος» σιωπής της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ στη δήλωση του κ. Πάγκαλου. Οι δύο συνδικαλιστικές οργανώσεις, μαζί με τις κομματικές παραφυάδες τους στις υπερχρεωμένες ή προβληματικές ΔΕΚΟ, συνήργησαν στην πρακτική της άθλιας συναλλαγής, ως δίαυλοι των κομματικών προσλήψεων. Οι ίδιοι «εργατοπατέρες» πρωτοστάτησαν για τη διεύρυνση των προνομίων και την προκλητική ανισότητα αποδοχών μεταξύ του «ευρύτερου» και του «στενού» δημόσιου τομέα. Με ποιο ηθικό ανάστημα, λοιπόν, θα τολμήσουν σήμερα να προασπιστούν όχι τα προνόμια των ημετέρων, αλλά –έστω– το κύρος και την αξιοπρέπεια των περίπου 550.000 δημοσίων υπαλλήλων, συμπεριλαμβανομένου και του στρατιωτικού προσωπικού, που υπηρετούν στο «στενό» δημόσιο τομέα; Αυτοί κάθε άλλο παρά συμπεριλαμβάνονται στους «συνδαιτυμόνες» του κ. Πάγκαλου. Φυσικά, υπάρχουν και… άλλες 550.000 (ακριβώς το 50%!) που απασχολούνται στο Δημόσιο, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και αορίστων δικαιωμάτων. Τέλος, το φαγοπότι των πολιτικών μας κομμάτων, με ομοτράπεζους τη στρατιά των «πελατών» τους, ατενίζουν από πολύ μακριά τα περίπου 2 εκατ. των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.
Συνεπώς, από το σύνολο των 4.300.000 Ελλήνων εργαζομένων τουλάχιστον τα 2.550.000, όχι μόνον δεν είναι συνδαιτυμόνες, κατά τον κ. Πάγκαλο, αλλά συμβαίνει, αποδεδειγμένα, να πληρώνουν αυτοί το 30ετές φαγοπότι, ως βασικοί «συνδρομητές» του «διασπαθιζόμενου δημοσίου χρήματος». Τα λεφτά, λοιπόν, κ. Πάγκαλε, δεν «τα φάγαμε όλοι μαζί». Καθήκον σας είναι να μας πείτε (οι πολιτικοί) πώς και με ποιους τα φάγατε…
|
Σχετικά Θέματα
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
