Πλαστικές πλαϊνές βαλίτσες για extreme χρήση

[Markas]

Από τον Ηλία Βροχίδη που έκανε το ταξίδι Ελλάδα Ινδία με XR250 (72.984 χιλιόμετρα) :


Βαλίτσες αλουμινίου Zega της Touratech
Χρησιμοποιούσα μία βαλίτσα των 41 λίτρων και μία των 35. Το πάχος του αλουμινίου στις Zega είναι 1,5 χιλιοστό. Όταν είναι καινούριες, είναι αδιάβροχες. Μετά από τα πρώτα χτυπήματα, όμως, αρχίζουν να στραβώνουν και δεν είναι πια αδιάβροχες. Όσο και να τις ίσιωνα, αδιάβροχες δεν υπήρξαν ποτέ. Ακόμη και στο ελαφρύ XR 250S οι βαλίτσες στράβωναν στις πτώσεις. Σε πιο βαριές μοτοσικλέτες το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο, αφού όταν πέφτει η μοτοσικλέτα χτυπάν πάνω σε μια βαλίτσα πάνω από 230 κιλά. Βέβαια, το χτύπημα μοιράζεται και στο τιμόνι ή σε όποιο άλλο σημείο της μοτοσικλέτας χτυπήσει στο έδαφος. Το φύλλο αλουμινίου δεν είναι κολλημένο γύρω-γύρω στον πάτο της βαλίτσας. Είναι κολλημένο μόνο με πονταρισιές σε μερικά σημεία και ενδιάμεσα υπάρχει ένα λεπτό σφουγγαράκι, που υποτίθεται ότι κάνει τις βαλίτσες αδιάβροχες. Περιττό να πω ότι κι εγώ και άλλοι ταξιδιώτες που έχω συναντήσει, ξέρουμε πως οι Zega της Touratech δεν είναι αδιάβροχες. Όχι ότι παίρνουν νερό με την παραμικρή βροχή, αλλά σε σοβαρή βροχή ή όταν περνάμε ποτάμια, παίρνουν νερό. Βάλτε, λοιπόν, ό,τι δεν πρέπει να βραχεί μέσα σε νάιλον σακούλες.

Όχι πως της BMW θα ήταν καλήτερες, είναι γενικό γνώρισμα των αλουμινένιων αν έχω καταλάβει καλά.