Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

[Ταξιδευτης]

Μπαινοντας στο πλοιο ειχα μια μικρη διαμαχη με τον κλασσικο τσαμπουκα παρκαδορο που νομιζει οτι ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ καλυτερα και εσυ δεν πρεπει να του φερεις καμια αντιρρηση.
Αποφασισε να με βαλει να παρκαρω αναμεσα σε 2 κολωνες του αμπαριου και πλαι στα καγκελα της ραμπας που οδηγουσε στο πρωτο επιπεδο του παρκινγκ. Κανονικα αυτο δεν θα ηταν προβλημα, οταν ομως εχεις να κουμανταρεις μια μηχανη 400+ κιλων σε οδοστρωμα γεματο γλιτσα και λαδια τοτε αλλαζουν τα πραγματα.
Ποσο μαλλον οταν ο εν λογω παρκαδορος αποφασισε να πιασει τη μηχανη απο τις πισω βασεις και αρχισε να την τραβαει πισω με εμενα πανω να παλευω να την ισορροπησω για να μην βρεθουμε ολοι μαζι ξαπλωμενοι! Αρχισα να του φωναζω γιατι θα με εριχνε κατω και αυτος επεμενε!
Ευτυχως ηρθε ο επιστατης του και μου ζητησε συγνωμη και πιανοντας πλεον και οι 2 τη μηχανη στα χερια την βαλαμε στη θεση της και ολα καλα.



Αφου ειχα δεσει τη μηχανη και ημουν ετοιμος να ανεβω επανω βλεπω ακριβως απεναντι μου μια κοκκινη Honda XX ομοια με ενος παλιου μου φιλου απο το MOTO. Και εκει που παω να αναρωτηθω μηπως ειναι δικια του, τον βλεπω να πηγαινει προς τις σκαλες! Ηταν οντως ο Χρηστος! Η εκπληξη του οταν με ειδε ηταν ολα τα λεφτα! Κανεις μας δεν περιμενε να βρεθουμε σε αυτο το μερος ετσι! Ειχαμε να βρεθουμε εδω και χρονια και τωρα ξαφνικα τον εβλεπα μπροστα μου! Μικρος ο κοσμος ε;
Μιας που το πλοιο εφευγε 12 το βραδυ δωσαμε ραντεβου για το πρωι και την πεσαμε στο καταστρωμα για υπνο...

Το πρωι μας βρηκε να μπαινουμε στο λιμανι της Ηγουμενιτσας οποτε ευκαιρια για καφεδακι χαζευοντας τη θεα...