.... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...

[Hekima]

Σπάω πλάκα:
Οι πρώτοι δίσκοι φωνογράφου, ονομάζονταν “πλάκες”, ήταν από βακελίτη. Τα νυχτερινά κέντρα διέθεταν φωνόγραφο για τα γλέντια των θαμώνων και μεγάλες ποσότητες πλακών, γιατί ο βακελίτης δεν είχε μεγάλη διάρκεια ζωής και φθειρόταν μέσα σε λίγες μέρες. Την κατάληξη των φθαρμένων πλακών, μάλλον, την υποπτευτήκατε: οι γλεντζέδες τις έσπαζαν, όπως αργότερα θα σπάνε τα πιάτα, και έτσι έμεινε η φράση “σπάω πλάκα”.

Τσολιάς:
Η λέξη Τσολιάς είναι τούρκικη. Προέρχεται από το τουρκικό çul (< αραβικό cull) και σημαίνει το “κουρέλι”, “το παλιόρουχο”. Κατά το λεξικό του Μπαμπινιώτη: “φαίνεται ότι η λέξη είχε αποδοθεί μειωτικά στους κλέφτες και τους αρματολούς (από τους Τούρκους) επειδή η φουστανέλα ήταν ραμμένη από πολλά μικρά κομμάτια υφάσματος). Η λέξη τσολιάς είναι ομόρριζη με τη λέξη τσόλι και τσούλι.
Ο κουρελής, αλλά τιμημένος τσολιάς, έπρεπε να αποκτήσει μία “καθώς πρέπει” ονομασία για αυτό κατά το 1868 ανασύρθηκε η ομηρική λέξη “Εύζωνος”. Στην αρχαιότητα η λέξη αυτή προσδιόριζε είτε την κομψή γυναικά (με λεπτή μέση), είτε τον ελαφριά οπλισμένο στρατιώτη.Το 1868 ιδρύθηκε για πρώτη φορά η προεδρική φρουρά και τότε πρωτοπαρουσιαστηκαν τα τάγματα των ευζώνων με την παραδοσιακή στολή. Την τιμημένη αυτή στολή φορούσαν και τα ένδοξα Τάγματα των Ευζώνων μας σε όλους του πολέμους του σύγχρονου Ελληνικού κράτους (δυστυχώς τη φορούσαν και οι προδότες γερμανοτσολιάδες, κατά την Γερμανική κατοχή). Σήμερα μόνον οι άνδρες της Προεδρικής Φρουράς, φέρουν υπερήφανα την ίδια στολή.