Балкан експрес: Αλητευοντας στα Βαλκανια...

[Ταξιδευτης]

Ο προορισμος μας για σημερα ηταν οι Σερρες, οπου απλα θα διανυκτερευαμε στο γνωστο ξενοδοχειο Ελπιδα στο κεντρο της πολης.
Ομως πριν φτασουμε εκει θα καναμε μια σταση στη Λαρισα για να δω τον φιλο μου Τασο που ειχε ηδη προτεινει συναντηση αφου ημασταν στο δρομο του.

Τον βρηκαμε το βραδακι κατα τις 9 στην εισοδο της πολης να μας περιμενει υπομονετικα με το μαχιμο KLE του. Μιας που ο χρονος ηταν λιγο περιορισμενος και τα χιλιομετρα ακομα αρκετα καταληξαμε να τσιμπησουμε κατι σε ενα πολυ καλο σαντουιτσαδικο της πολης αφου ημασταν νηστικοι απο το πρωι.


Η κουβεντα με εναν παλιο φιλο ειναι παντα απολαυστικη και ο Τασος ειναι απο τα καλυτερα παιδια που θα μπορουσε να γνωρισει κανεις! Με ωραια παρεα και κουβεντουλα η ωρα περναει πολυ γρηγορα ομως και καποια στιγμη ηταν πλεον καιρος να αναχωρησουμε για τον προορισμο μας. Ο Τασος εβγαλε μερικες αναμνηστικες φωτογραφιες για να κανει ..."ζωντανη αναμεταδοση" για το φορουμ και αφου μας συνοδεψε στην εξοδο της πολης χαιρετηθηκαμε και βαλαμε ροτα για βορρα.

Στην εθνικη οδο το κρυο του Απριλιου δεν αστειευοταν και τα καινουργια θερμαινομενα grips της Αυρας μπηκαν σε λειτουργια με τον καλυτερο τροπο, ομως δεν μπορω να πω το ιδιο για τον ταλαιπωρο Βαγγελη που την ειχε ακουσει ασχημα πισω απο τα μικροσκοπικα fairings της GSXR της (οχι οτι τα αεριζομενα γαντια του βοηθουσαν την κατασταση).
Αυτο ηταν και το πιο βαρετο/κουραστικο κομματι του ταξιδιου τελικα. Μεγαλες ευθειες με κακο φωτισμο, με την κουραση και τον υπνο να καραδοκουν... Το γκαζι ανοιξε λιγο παραπανω ομως και συντομα ειχαμε φτασει στα διοδια των Μαλγαρων οπου η σταση για λιγο ξεμουδιασμα ηταν απαραιτητη...



100 χιλιομετρα μας χωριζαν απο τον προορισμο μας και ετσι κανοντας μια τελευταια προσπαθεια συνεχισαμε για τις Σερρες κρατωντας εναν ικανοποιητικο ρυθμο. Φτασαμε στο ξενοδοχειο με ανακουφιση καθως η κουραση της ημερας εβγαινε ολη τωρα και συντομα αραζαμε στα δωματια μας! Ο υπνος που ακολουθει ενα μακρυνο ταξιδι ειναι ο καλυτερος υπνος του κοσμου....