Romania, Toate Fi Rutier (Ρουμανία, Όλα Είναι Δρόμος)

[Vagelis Gar]

Φεύγοντας από την Sighisoara έδωσα στον εαυτό μου την υπόσχεση πως την επόμενη φορά που θα επισκεφτώ αυτή την υπέροχη χώρα θα αφιερώσω λίγο χρόνο παραπάνω στην συγκεκριμένη πόλη ώστε να ανακαλύψω όλες τις ομορφιές που κρύβει.

Επιστροφή από την ίδια διαδρομή μέχρι τη Medias και στη συνέχεια ακολουθήσαμε τον δρόμο που θα μας οδηγούσε στο Sibiu.

Ο συγκεκριμένος δρόμος δεν επιλέχθηκε τυχαία μιας και ο Γιάννης ήξερε πως κάπου στη μέση της διαδρομής βρίσκεται το χωριό Copsa Mica. Χωριό που επί Τσαουσκέσκου θεωρείται πως ήταν τα πιο μολυσμένο της Ευρώπης λόγω των πολλών βιομηχανιών που υπήρχαν εκεί. Πλησιάζοντας στην Copsa Mica αυτό που ένιωσα στη θέα των πελώριων καμινάδων και κτιρίων ήταν δέος και απογοήτευση.Τεράστια εργοστάσια να αργοπεθαίνουν στο πέρασμα του χρόνου και μαζί τους να αργοπεθαίνει και ένας ολόκληρος λαός λόγω φτώχιας και ανεργίας.

Πράγματα που δεν τα καταλαβαίνω....







Πρώτη προσπάθεια προσέγγισης της περιοχής στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία καθώς ο δρόμος που πήραμε μας οδήγησε σε ένα τσιγγάνικο χωριό. Η αποτυχία όμως περιορίζεται στο γεγονός πως δεν συναντήσαμε τα εργοστάσια. Η μικρή αυτή περιήγηση στο τσιγγάνικο χωριό αποτελεί για εμένα σταθμό στο συγκεκριμένο ταξιδιωτικό μιας και, έστω για λίγο, μπήκα στην καθημερινότητα αυτών των αγνών ανθρώπων. Την ίδια άποψη έχω την εντύπωση πως έχει και ο Γιάννης. Προχωρόντας στο χωριό ένα αίσθημα φόβου, θαυμασμού, ανησυχίας, ευτυχίας, περιέργιας κατέκλυσε το "είναι" μου και όσο προχωρούσαμε και βλέπαμε την αντιμετώπιση των ανθρώπων τόσο πιο πολύ ήθελα να κρατήσουν αυτές οι στιγμές.