Όταν αγριεύει η θάλασσα...

[gemara]

Αρχική Δημοσίευση από napgeo

Τελικά κύριε gemara θα βγούμε συμπέθεροι.
Και για μένα το πρώτο μου πλοίο για 2 χρόνια. Ίδια ηλικία και στο εν πλω βάρδια κόντρα Γέφυρα. Πήρα μετάθεση τέλη 79 για παραλαβή στο F 450.
Επέστρεψα ως υπόλογος ΗΝ το 90. Και έφυγα από εκεί με από τη νόσο TBC με μετάθεση στο F451.
Σε αυτά τα πλοία η ανθρώπινη αντοχή έφτανε στα όριά της.
Ούτε να τα θυμάμαι δεν θέλω……………

Υπόλογος Η/Ν ε;;;
30-35 χρόνια πάνω κάτω;
Και μετά σου κάνουν μάθημα για τα "jummers"! Τι' ν' αυτά τα τζούμερς ρε παιδί μου, δεν τα ξέρω!

Αγαπητέ Νάπο και γω από συνθήκες διαβίωσης, δεν θυμάμαι και πολλά καλά πράγματα! Είχε έρθει η σύζυγός μου μια φορά το 89 να με δει στην Ναυτική Εβδομάδα στο Φάληρο και όταν μπήκε στην πρυμιά καμπίνα του ΛΕΩΝ την πήραν τα κλάματα από αυτό που είδε!

Τα έχτισαν οι Αμερικάνοι για να πολεμήσουν έναν πόλεμο μόνο και τα κρατήσαμε άλλα 50 χρόνια μετά εμείς...

Ένα καλοκαιρινό μεσημέρι θυμάμαι κατάκοπος πήγα στην "ζεστή" καμπίνα μου να κοιμηθώ και με το που έπιασα με τα χέρια μου τα σίδερα του πάνω κρεβατιού για να ανέβω, ζεματίστηκα και τα άφησα. Μετά μέτρησα, η θερμοκρασία ήταν 50C βαθμούς μέσα στο δωμάτιο... Την έβγαλα στο κατάστρωμα!

Ιστορίες τέτοιες, πολλές!

Μια τέτοια καμπίνα Αξιωματικών φαίνεται εδώ του κουτιού. Φανταστείτε την μετά από 50 χρόνια καθημερινής χρήσης και περί τις 30 φορές βαμμένη...