Πάντα (πέρα) βρέχει ! (Ναύπακτος – λίμνη Πλαστήρα ..χώμα)

[dan]

Ότι και να γράψω όσες φωτό και να βάλω δεν μπορούν να περιγράψουν το μέρος…
Χωρίς σχόλια…























Δεν μας κάνει η καρδιά να γυρίσουμε αλλά ο ήλιος πέφτει. Έτσι μετά από ένα τελευταίο τζακούζι γυρνάμε στις μηχανές , ντυνόμαστε γρήγορα και ανηφορίζουμε κάνα χιλιόμετρο μέχρι το χωριό Στουρνάρα (Δολιανά).
Το χωριό αυτό είναι έρημο εδώ και χρόνια , έτσι είναι όλο δικό μας !! Στήνουμε τις σκηνές στην πλατεία κάτω από το πλατάνι . Παραδίπλα τρέχει η βρύση . Περίεργο συναίσθημα να μην υπάρχει ψυχή γύρο. Σαν τους τελευταίους …επιζήσαντες !



Το σημείο όπου είναι χτισμένο το χωριό είναι απίστευτο . Χαμένο μέσα στα βουνά κάτω από τις πανύψηλες κορυφές της Καλιακούδας . Η Ελλάδα έχει απίθανα μέρη. Πιο πέρα από εδώ υπάρχει και άλλο χωριό , έρημο και αυτό , στο οποίο πάς μόνο από μονοπάτι , δεν ανοίχτηκε ποτέ δρόμος . Χαμένο και άγνωστο μέσα στην βλάστηση
Αν η περιοχή βρισκόταν σε άλλη χώρα , θα ήταν από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα , με ορδές επισκεπτών περιπέτειας να καταφτάνουν.



Την επόμενη μέρα πρέπει να ανέβουμε εκεί πάνω. Κι όμως , υπάρχει δρόμος που ανεβαίνει στο βουνό σκαμμένος πάνω στο γκρεμό με απίστευτες κλίσεις. Ο δρόμος βγάζει στο Μεγάλο Χωριό (Καρπενησίου)



Το επόμενο πρωινό ξεκινάμε τον ανήφορο στον δρόμο θρίλερ ! Πρώτη στο κιβώτιο και στα πέταλα με την χαλαρή πέτρα τα πόδια κάτω . Οι κλίσεις είναι οριακές και δεν υπάρχει περιθώριο για λάθος . Σε πιθανή έξοδο σε περιμένει το φαράγγι 1000 μέτρα παρακάτω !! θα βαρεθείς να πέφτεις !!





Τέτοιος δρόμος δεν νομίζω να υπάρχει άλλος στην Ελλάδα . Κοιτάζεις πάνω και αδυνατείς να πιστέψεις ότι ο δρόμος συνεχίζει στο γκρεμό !!





Παλεύοντας με το γκάζι την κλίση και τις κοτρώνες απορώ πως διάολο είχα ανέβει εδώ με το ποδήλατο









Από την άλλη μεριά (δυτικά) μας περιμένει κατάβαση στο ίδιο στυλ…







Μετά ο δρόμος καλυτερεύει και γρήγορα φτάνουμε Καρπενήσι για ανεφοδιασμό.