ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ.....!!!!!

[Nondas]

Το πιο κάτω ποιήμα γράφτηκε πριν καποιους μήνες από ένα κοριτσάκι που πάσχει από καρκίνο σε ένα νοσοκομείο της Νέας Υόρκης και οι γιατροί του είχαν δώσει άλλους έξι μήνες ζωής...

ΧΟΡΕΨΕ ΑΡΓΑ
...
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα παρκ;
Ή άκουσες τη βροχή να πέφτει στο χώμα;
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας;
χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει τη νύχτα;

Καλύτερα να χαλαρώσεις. Μη χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή. Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα;
Όταν ρωτάς κάποιον "πώς είσαι" ακούς την απάντηση;
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά
με σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές που γυρνούν στο κεφάλι σου;

Καλύτερα χαλάρωσε. Μη χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή. Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

Είπες ποτέ στο παιδί σου "θα το κάνουμε αυτό αύριο"
και μέσα στη βιασύνη σου δεν είδες τη λύπη του;
έχασες επαφή; Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει
επειδή ποτέ δεν είχες το χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο
και να πεις ένα "γεια";

Καλύτερα να χαλαρώσεις. Μη χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή. Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

Όταν τρέχεις σαν τρελός για να πας κάπου,
χάνεις τη μισή αξία της διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες.
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.

Γι'αυτό χαλάρωσε.

Άκου τη μουσική πριν τελειώσει το τραγούδι.

[Ellie]

Απιστευτα συγκινητικο Νοντα μα ταυτοχρονα τοσο αληθινο!!!
Μακαρι να μας γινει βιωμα κ οχι απλως να το θυμομαστε καπως ετσι οτι η μουσικη καποια στιγμη θα πρεπει να τελειωσει...
Ας εκτιμησουμε κ ας απολαυσουμε το κομματι που μας αντιστοιχει

[tavrina]

Πολύ ρεαλιστικό όντως !
Μακάρι να το είχαμε συνέχεια στο μυαλό μας, δυστυχώς όμως ξεχνάμε ή μάλλον καλύτερα μας συνεπαίρνουν οι ρυθμοί της "καθημερινότητας" και μας ξεφεύγουν τόσο όμορφα πράγματα και συναισθήματα γύρω μας.

[adventure]

Respect.