Doc, μια δύσκολη στιγμή για έναν, είναι δύσκολη για όλους μας!

[Giannme]

Κώστα άλλο ένα μήνυμα στήριξης κ πίστης σε συνοδεύει στην καθημερινότητα σου. Δεν είσαι μόνος, γιαυτο κ αν υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα βοήθειας μην διστάσεις να μας το αναφέρεις. Θα ανοίχθει τοπικ στη σωστή θεματική ενότητα κ θα στηρίξουμε τον αγώνα σου. Το φόρουμ αυτό έχει αποδείξει την κοινωνική του ευαισθησία. Οι προσευχές μας αυτές τις άγιες μέρες θα είναι μαζί σου. Σου εύχομαι καλό Πάσχα να ξέρεις ότι όλοι διανύουν ένα αγώνα άλλος ευκολότερο άλλος δυσκολότερο. Ανεξάρτητως διακυμάνσεων, είμαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά όπως έχουν παει για τους περισσότερους..

[IOTH1X]

Σε ακολουθήσαμε στα ταξίδια σου σε στηρίζουμε στον αγώνα σου
καλή δύναμη φίλε

[Doc]

Αγαπητοί μηχανόβιοι!!

ενημερώθηκα πολύ αργά για το παρόν νήμα και έτσι δεν μπορούσα να φανώ συνεπής στις γρήγορες απαντήσεις, που συνήθως δίνω, καλώς ή κακώς!!

Όσον αφορά το συγκεκριμένο, δίνω την ΝΙΚΗΦΌΡΑ [είμαι σίγουρος] μάχη μου. Η μαγκιά δεν είναι να μην πέσεις, αλλά να ξανά σηκωθείς. Για μένα και το ηθικό μου μην φοβάστε, είναι το δυνατό μου όπλο, νομίζω.

αντί πολλών άσκοπων και συνήθως δακρύβρεχτων σχολίων και λεπτομερών περιγραφών της κατάστασης, θα σας δώσω μερικές αράδες copy/paste που ήδη έχουν γραφτεί αλλού ή σε ανύποπτο χρόνο


1/ υποστηρικτικό mail από τον φίλο μου, που κάνουμε μαζί σκι


"Ο Καρκίνος είδε δυνατούς και δυνατούς αντίπαλους, αλλά τέτοιο ανώμαλο σαν εσένα, με τέτοια αντοχή, ακόμα δεν είδε. Δεν θα περίμενε, δεν θα είναι έτοιμος, θα σπάσει τα δόντια του επάνω σου. Εδώ πέσαμε σε μαlάκα!"

2/ από το GR2IR 2008


ΟΚ, φεύγουμε από το ορεινό παραδοσιακό χωριό και επιστρέφουμε πίσω προς το Tabriz, στο οποίο δεν μπαίναμε, αλλά από περιφερειακή οδό θα πάμε προς Τεχεράνη [και στο δρόμο Quazvin]. Εκεί στην περιφερειακή [όχι του Υμηττού, της Ταυρίδας], άρχισε πολύ να μαυρίζει ο ουρανός. Έπεσε η θερμοκρασία. Σταματήσαμε, γιατί η ομάδα έβαζε τα αδιάβροχα. Εγώ το ρισκάρισα, γιατί μου φάνηκε, ότι θα προλάβουμε να περάσουμε προς ανατολάς, όπου κάπου μακριά φαινότανε ανοικτός ουρανός. Έπαιξα - έχασα. Ακόμα γύρο στο Tabriz είμαστε, στην περιφερειακή, όταν άρχισε να βρέχει πολύ δυνατά.
Σας τα περιέγραψα και πιο πίσω, τότε σαν άμεση ανταπόκριση. Απλώς θα ξαναπερηφανευτώ, ότι με το Rally2Pro και κοντομάνικο από μέσα ανεβήκαμε προς υψόμετρο πάνω από 2200μ. Το λέω, γιατί εκτός από το χαλάζι είδαμε κάπου 5 C, δεν θυμάμαι ακριβώς. Εκεί η ομάδα έχασε συνοχή. Πώς? Χμ, βασικά δικό μου λάθος. Ήμουν μπροστά και σαν μοναδικός μη-αδιάβροχος διατήρησα την ίδια ταχύτητα, παρά την σχετική κίνηση και βροχή. Όχι επικίνδυνα, σε καμία περίπτωση, αλλά κινήθηκα σβέλτα, προσπαθώντας να προλάβω το κύμα κακοκαιρίας. Είχα ελπίδες να προλάβω σε λιγάκι να φτάσω σε μέρη ζεστά, με ήλιο και να στεγνώσω εν κίνηση. Με ακολούθησε ο Μάκης, σαν δεύτερος που ήτανε εκείνη στιγμή. Μετά υπήρξε ο Βασίλης με την γνωστή απόσταση, ακολουθούμενος από τους Θωμά και Νώντα. Κατάλαβα, ότι ξεφεύγουμε, αλλά είχα σκοπό να περάσουμε την μπόρα και να σταματήσουμε λίγο πιο κάτω, να τους περιμένουμε σε κάποιο ζεστότερο μέρος. Αλλά ακόμα ανεβαίναμε. Όταν φτάσαμε στα 2200μ, άρχισα σοβαρή αντεπίθεση στο κρύο! Επιστράτευσα πείσμα και τρέλα, [κάτι πολύ εύκολο για μένα]. Από παλιά ανακάλυψα στο χαρακτήρα μου πολύ αγύριστο κεφάλι και όρεξη για προκλήσεις και δοκιμασίες. Συχνά, όταν μου ξεκινά μία γρίπη, αντί να ξαπλώσω, πάω για τρέξιμο, να ιδρώσω και έτσι να πάω "κόντρα" στο συνηθισμένο τρόπο. Πέστε το τρέλα, εμένα με όμως εκφράζει και κυρίως, αποδίδει. Συνήθως με σκληραίνει, συνήθως κερδίζω το δικό μου το εσωτερικό στοίχημα. Έτσι εδώ, στο υψόμετρο και μπροστά από τα γουρλωμένα μάτια του Μάκη πίσω μου σηκώθηκα και οδηγούσα όρθιος. Που? Στα βουνά μετά το Tabriz, με κρύο και μούσκεμα. Αλλά με αυτοπεποίθηση. Στέγνωνα επάνω μου την μούσκεμα στολή σαν τους λάμα στα Ι####ϊα. Άρχισε κατηφόρα [ήδη μπήκαμε σε αυτοκινητόδρομο] και σιγά σιγά ανέβαινε η θερμοκρασία. 12C και νόμιζα ότι θα πάω για μπάνια. Σε λίγο πια 15C και έλεγα να βγάλω κάτι, γιατί θα ζεσταθώ πολύ. Όταν οδηγούσαμε περίπου μισή ώρα, κατεβήκαμε αρκετά κάτω, καιρός άνοιξε και ζεστάθηκε στα 22C και είχαμε ήλιο πάνω από κεφάλια μας, σταματήσαμε στην άκρη. Σωματική ανάγκη και τσιγάρο μετά από τέτοια περιπέτεια ήτανε το καλύτερο φάρμακο. Γελάγαμε με τον Μάκη, τι ήτανε αυτό.


3/ κοιτάξτε περίληψη αυτού του αγώνα, γιατί και ο δικός μου θέλει υπομονή, τακτική, στρατηγική και αίσιο ΤΈΛΟΣ [όχι την μέση]



4/ ετοιμάζω/σκέφτομαι [μία και είμαι σε αναγκαστική επαγγελματική απραξία τώρα] έκδοση κάποιων ταξιδιωτικών μου


άρα δεν βαριέμαι, τώρα απλά εργάζομαι σε κάτι λίγο διαφορετικό ή εάν θέλεις από διαφορετική σκοπιά περί του μοτοσικλετισμού, για τον μοτοσικλετιστή Κώστα




Τέλος, ΣΑΣ ευχαριστώ όλους για τα θερμά λόγια σας, το εκτιμώ.
Πάντα ειλικρινά, με προτερήματα αλλά και με τα λάθη του
Doc/Kώστας

[xurxes]

Κωστή μου χάρηκα που σ άκουσα....μέσα απ´ τη καρδιά μου,
ορμα κ μη φοβάσαι τίποτα, είσαι παλικαρος!!!!!.....

Keep walking....

[jmar]

Αρχική Δημοσίευση από Doc

Αγαπητοί μηχανόβιοι!!

ενημερώθηκα πολύ αργά για το παρόν νήμα και έτσι δεν μπορούσα να φανώ συνεπής στις γρήγορες απαντήσεις, που συνήθως δίνω, καλώς ή κακώς!!

Όσον αφορά το συγκεκριμένο, δίνω την ΝΙΚΗΦΌΡΑ [είμαι σίγουρος] μάχη μου. Η μαγκιά δεν είναι να μην πέσεις, αλλά να ξανά σηκωθείς. Για μένα και το ηθικό μου μην φοβάστε, είναι το δυνατό μου όπλο, νομίζω.

αντί πολλών άσκοπων και συνήθως δακρύβρεχτων σχολίων και λεπτομερών περιγραφών της κατάστασης, θα σας δώσω μερικές αράδες copy/paste που ήδη έχουν γραφτεί αλλού ή σε ανύποπτο χρόνο


1/ υποστηρικτικό mail από τον φίλο μου, που κάνουμε μαζί σκι


"Ο Καρκίνος είδε δυνατούς και δυνατούς αντίπαλους, αλλά τέτοιο ανώμαλο σαν εσένα, με τέτοια αντοχή, ακόμα δεν είδε. Δεν θα περίμενε, δεν θα είναι έτοιμος, θα σπάσει τα δόντια του επάνω σου. Εδώ πέσαμε σε μαlάκα!"

2/ από το GR2IR 2008


ΟΚ, φεύγουμε από το ορεινό παραδοσιακό χωριό και επιστρέφουμε πίσω προς το Tabriz, στο οποίο δεν μπαίναμε, αλλά από περιφερειακή οδό θα πάμε προς Τεχεράνη [και στο δρόμο Quazvin]. Εκεί στην περιφερειακή [όχι του Υμηττού, της Ταυρίδας], άρχισε πολύ να μαυρίζει ο ουρανός. Έπεσε η θερμοκρασία. Σταματήσαμε, γιατί η ομάδα έβαζε τα αδιάβροχα. Εγώ το ρισκάρισα, γιατί μου φάνηκε, ότι θα προλάβουμε να περάσουμε προς ανατολάς, όπου κάπου μακριά φαινότανε ανοικτός ουρανός. Έπαιξα - έχασα. Ακόμα γύρο στο Tabriz είμαστε, στην περιφερειακή, όταν άρχισε να βρέχει πολύ δυνατά.
Σας τα περιέγραψα και πιο πίσω, τότε σαν άμεση ανταπόκριση. Απλώς θα ξαναπερηφανευτώ, ότι με το Rally2Pro και κοντομάνικο από μέσα ανεβήκαμε προς υψόμετρο πάνω από 2200μ. Το λέω, γιατί εκτός από το χαλάζι είδαμε κάπου 5 C, δεν θυμάμαι ακριβώς. Εκεί η ομάδα έχασε συνοχή. Πώς? Χμ, βασικά δικό μου λάθος. Ήμουν μπροστά και σαν μοναδικός μη-αδιάβροχος διατήρησα την ίδια ταχύτητα, παρά την σχετική κίνηση και βροχή. Όχι επικίνδυνα, σε καμία περίπτωση, αλλά κινήθηκα σβέλτα, προσπαθώντας να προλάβω το κύμα κακοκαιρίας. Είχα ελπίδες να προλάβω σε λιγάκι να φτάσω σε μέρη ζεστά, με ήλιο και να στεγνώσω εν κίνηση. Με ακολούθησε ο Μάκης, σαν δεύτερος που ήτανε εκείνη στιγμή. Μετά υπήρξε ο Βασίλης με την γνωστή απόσταση, ακολουθούμενος από τους Θωμά και Νώντα. Κατάλαβα, ότι ξεφεύγουμε, αλλά είχα σκοπό να περάσουμε την μπόρα και να σταματήσουμε λίγο πιο κάτω, να τους περιμένουμε σε κάποιο ζεστότερο μέρος. Αλλά ακόμα ανεβαίναμε. Όταν φτάσαμε στα 2200μ, άρχισα σοβαρή αντεπίθεση στο κρύο! Επιστράτευσα πείσμα και τρέλα, [κάτι πολύ εύκολο για μένα]. Από παλιά ανακάλυψα στο χαρακτήρα μου πολύ αγύριστο κεφάλι και όρεξη για προκλήσεις και δοκιμασίες. Συχνά, όταν μου ξεκινά μία γρίπη, αντί να ξαπλώσω, πάω για τρέξιμο, να ιδρώσω και έτσι να πάω "κόντρα" στο συνηθισμένο τρόπο. Πέστε το τρέλα, εμένα με όμως εκφράζει και κυρίως, αποδίδει. Συνήθως με σκληραίνει, συνήθως κερδίζω το δικό μου το εσωτερικό στοίχημα. Έτσι εδώ, στο υψόμετρο και μπροστά από τα γουρλωμένα μάτια του Μάκη πίσω μου σηκώθηκα και οδηγούσα όρθιος. Που? Στα βουνά μετά το Tabriz, με κρύο και μούσκεμα. Αλλά με αυτοπεποίθηση. Στέγνωνα επάνω μου την μούσκεμα στολή σαν τους λάμα στα Ι####ϊα. Άρχισε κατηφόρα [ήδη μπήκαμε σε αυτοκινητόδρομο] και σιγά σιγά ανέβαινε η θερμοκρασία. 12C και νόμιζα ότι θα πάω για μπάνια. Σε λίγο πια 15C και έλεγα να βγάλω κάτι, γιατί θα ζεσταθώ πολύ. Όταν οδηγούσαμε περίπου μισή ώρα, κατεβήκαμε αρκετά κάτω, καιρός άνοιξε και ζεστάθηκε στα 22C και είχαμε ήλιο πάνω από κεφάλια μας, σταματήσαμε στην άκρη. Σωματική ανάγκη και τσιγάρο μετά από τέτοια περιπέτεια ήτανε το καλύτερο φάρμακο. Γελάγαμε με τον Μάκη, τι ήτανε αυτό.


3/ κοιτάξτε περίληψη αυτού του αγώνα, γιατί και ο δικός μου θέλει υπομονή, τακτική, στρατηγική και αίσιο ΤΈΛΟΣ [όχι την μέση]

Sugar Ray Leonard vs Donnie Lalonde - YouTube


4/ ετοιμάζω/σκέφτομαι [μία και είμαι σε αναγκαστική επαγγελματική απραξία τώρα] έκδοση κάποιων ταξιδιωτικών μου


άρα δεν βαριέμαι, τώρα απλά εργάζομαι σε κάτι λίγο διαφορετικό ή εάν θέλεις από διαφορετική σκοπιά περί του μοτοσικλετισμού, για τον μοτοσικλετιστή Κώστα




Τέλος, ΣΑΣ ευχαριστώ όλους για τα θερμά λόγια σας, το εκτιμώ.
Πάντα ειλικρινά, με προτερήματα αλλά και με τα λάθη του
Doc/Kώστας

Εισαι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ...απλα RESPECT

[zervas]

Αρχική Δημοσίευση από Doc

Αγαπητοί μηχανόβιοι!!

ενημερώθηκα πολύ αργά για το παρόν νήμα και έτσι δεν μπορούσα να φανώ συνεπής στις γρήγορες απαντήσεις, που συνήθως δίνω, καλώς ή κακώς!!

Όσον αφορά το συγκεκριμένο, δίνω την ΝΙΚΗΦΌΡΑ [είμαι σίγουρος] μάχη μου. Η μαγκιά δεν είναι να μην πέσεις, αλλά να ξανά σηκωθείς. Για μένα και το ηθικό μου μην φοβάστε, είναι το δυνατό μου όπλο, νομίζω.

αντί πολλών άσκοπων και συνήθως δακρύβρεχτων σχολίων και λεπτομερών περιγραφών της κατάστασης, θα σας δώσω μερικές αράδες copy/paste που ήδη έχουν γραφτεί αλλού ή σε ανύποπτο χρόνο


1/ υποστηρικτικό mail από τον φίλο μου, που κάνουμε μαζί σκι


"Ο Καρκίνος είδε δυνατούς και δυνατούς αντίπαλους, αλλά τέτοιο ανώμαλο σαν εσένα, με τέτοια αντοχή, ακόμα δεν είδε. Δεν θα περίμενε, δεν θα είναι έτοιμος, θα σπάσει τα δόντια του επάνω σου. Εδώ πέσαμε σε μαlάκα!"

2/ από το GR2IR 2008


ΟΚ, φεύγουμε από το ορεινό παραδοσιακό χωριό και επιστρέφουμε πίσω προς το Tabriz, στο οποίο δεν μπαίναμε, αλλά από περιφερειακή οδό θα πάμε προς Τεχεράνη [και στο δρόμο Quazvin]. Εκεί στην περιφερειακή [όχι του Υμηττού, της Ταυρίδας], άρχισε πολύ να μαυρίζει ο ουρανός. Έπεσε η θερμοκρασία. Σταματήσαμε, γιατί η ομάδα έβαζε τα αδιάβροχα. Εγώ το ρισκάρισα, γιατί μου φάνηκε, ότι θα προλάβουμε να περάσουμε προς ανατολάς, όπου κάπου μακριά φαινότανε ανοικτός ουρανός. Έπαιξα - έχασα. Ακόμα γύρο στο Tabriz είμαστε, στην περιφερειακή, όταν άρχισε να βρέχει πολύ δυνατά.
Σας τα περιέγραψα και πιο πίσω, τότε σαν άμεση ανταπόκριση. Απλώς θα ξαναπερηφανευτώ, ότι με το Rally2Pro και κοντομάνικο από μέσα ανεβήκαμε προς υψόμετρο πάνω από 2200μ. Το λέω, γιατί εκτός από το χαλάζι είδαμε κάπου 5 C, δεν θυμάμαι ακριβώς. Εκεί η ομάδα έχασε συνοχή. Πώς? Χμ, βασικά δικό μου λάθος. Ήμουν μπροστά και σαν μοναδικός μη-αδιάβροχος διατήρησα την ίδια ταχύτητα, παρά την σχετική κίνηση και βροχή. Όχι επικίνδυνα, σε καμία περίπτωση, αλλά κινήθηκα σβέλτα, προσπαθώντας να προλάβω το κύμα κακοκαιρίας. Είχα ελπίδες να προλάβω σε λιγάκι να φτάσω σε μέρη ζεστά, με ήλιο και να στεγνώσω εν κίνηση. Με ακολούθησε ο Μάκης, σαν δεύτερος που ήτανε εκείνη στιγμή. Μετά υπήρξε ο Βασίλης με την γνωστή απόσταση, ακολουθούμενος από τους Θωμά και Νώντα. Κατάλαβα, ότι ξεφεύγουμε, αλλά είχα σκοπό να περάσουμε την μπόρα και να σταματήσουμε λίγο πιο κάτω, να τους περιμένουμε σε κάποιο ζεστότερο μέρος. Αλλά ακόμα ανεβαίναμε. Όταν φτάσαμε στα 2200μ, άρχισα σοβαρή αντεπίθεση στο κρύο! Επιστράτευσα πείσμα και τρέλα, [κάτι πολύ εύκολο για μένα]. Από παλιά ανακάλυψα στο χαρακτήρα μου πολύ αγύριστο κεφάλι και όρεξη για προκλήσεις και δοκιμασίες. Συχνά, όταν μου ξεκινά μία γρίπη, αντί να ξαπλώσω, πάω για τρέξιμο, να ιδρώσω και έτσι να πάω "κόντρα" στο συνηθισμένο τρόπο. Πέστε το τρέλα, εμένα με όμως εκφράζει και κυρίως, αποδίδει. Συνήθως με σκληραίνει, συνήθως κερδίζω το δικό μου το εσωτερικό στοίχημα. Έτσι εδώ, στο υψόμετρο και μπροστά από τα γουρλωμένα μάτια του Μάκη πίσω μου σηκώθηκα και οδηγούσα όρθιος. Που? Στα βουνά μετά το Tabriz, με κρύο και μούσκεμα. Αλλά με αυτοπεποίθηση. Στέγνωνα επάνω μου την μούσκεμα στολή σαν τους λάμα στα Ι####ϊα. Άρχισε κατηφόρα [ήδη μπήκαμε σε αυτοκινητόδρομο] και σιγά σιγά ανέβαινε η θερμοκρασία. 12C και νόμιζα ότι θα πάω για μπάνια. Σε λίγο πια 15C και έλεγα να βγάλω κάτι, γιατί θα ζεσταθώ πολύ. Όταν οδηγούσαμε περίπου μισή ώρα, κατεβήκαμε αρκετά κάτω, καιρός άνοιξε και ζεστάθηκε στα 22C και είχαμε ήλιο πάνω από κεφάλια μας, σταματήσαμε στην άκρη. Σωματική ανάγκη και τσιγάρο μετά από τέτοια περιπέτεια ήτανε το καλύτερο φάρμακο. Γελάγαμε με τον Μάκη, τι ήτανε αυτό.


3/ κοιτάξτε περίληψη αυτού του αγώνα, γιατί και ο δικός μου θέλει υπομονή, τακτική, στρατηγική και αίσιο ΤΈΛΟΣ [όχι την μέση]

Sugar Ray Leonard vs Donnie Lalonde - YouTube


4/ ετοιμάζω/σκέφτομαι [μία και είμαι σε αναγκαστική επαγγελματική απραξία τώρα] έκδοση κάποιων ταξιδιωτικών μου


άρα δεν βαριέμαι, τώρα απλά εργάζομαι σε κάτι λίγο διαφορετικό ή εάν θέλεις από διαφορετική σκοπιά περί του μοτοσικλετισμού, για τον μοτοσικλετιστή Κώστα




Τέλος, ΣΑΣ ευχαριστώ όλους για τα θερμά λόγια σας, το εκτιμώ.
Πάντα ειλικρινά, με προτερήματα αλλά και με τα λάθη του
Doc/Kώστας

Η δύναμη της θέλησης.
Μεγάλο μάθημα μας έκανες και ευχαριστούμε.
Αλωστε το λέει και ο τίτλος του thread << Δύσκολη στιγμή για έναν Δύσκολη για όλους >>

Να είσαι καλά.

[maik73]

Αρχική Δημοσίευση από zervas

Η δύναμη της θέλησης.
Μεγάλο μάθημα μας έκανες και ευχαριστούμε.
Αλωστε το λέει και ο τίτλος του thread << Δύσκολη στιγμή για έναν Δύσκολη για όλους >>

Να είσαι καλά.