Opening καλοκαιρινής περιόδου Vila Sakis 26/5

[Uriah Heep]

Mε μιά τρίτη ματιά...





Oδηγώντας προς την Κρυοπηγή, η βροχή μΕ έδινε την εντύπωση ότι πήγαινα σε pub του Λονδίνου κι όχι σε Χαλκιδικιώτικο camping...
Έφτασα μούσκεμα με casual outfit και πλαστικές σακούλες στα παπούτσια τυλιγμένες αλά χωριάτα.
Late afternoon, “η μέρα φεύγει ...κλπ κλπ” τα γνωστά.
Μανγκάλ, σουβλάκια, μπύρες, ροκιές, Ζαγοραίος. Λείπανε μόνο τα Χάλκινα της Γουμένισσας.
Αυτά τα κουτάκια μπύρας δεν τα γεμίζουνε καλά...
Μέχρι εδώ εντάξει... Το πράγμα μπλέκει παρακάτω , με κάτι φιάλες ρούμι, μέντες, lime, brown sugar, κλπ.
Τα πρώτα 5 mojitos τα κατέβασα απολαμβάνοντας την παρέα. Τα επόμενα, ψάχνοντας για την “Αλήθεια της Συμπαντικής αρμονίας μέσα από την αέναη αλλαγή”, στους άδειους πάτους των ποτηριών...
Έπεσα γκροκί για ύπνο στη σκηνή, με στρωμένη κεφάλα από τα mojitos, ξερός κι ακίνητος σαν σκασμένη ESA...
Η ήσυχη νύχτα -μπορούσες ν΄ακούσεις κουνούπι να κλάνει στη Σιθωνία- κι η θαλασσινή αύρα, μΕ βύθισαν σ΄ένα ταξιδιάρικο όνειρο με αχλαδόσχημα κι ευρύπηγα κορμιά της λαγγεμένης Ανατολής, μέσα σε μπουρμπουριστά χαμάμ, εν μέσω υδρατμών και μεθυστικών αρωμάτων κλπ κλπ. Τα υπόλοιπα θα τα βγάλω στο 090.
Πρωί. Χορτάτος και πρησμένος απ΄τον ύπνο, σαν να μου 'βαλαν από την ελαττωματική σιλικόνη.
Τριπλός φραππές σε ενδοφλέβια, σπιτικά τυροπιτάκια. Άφεριμ girls!
Μοχαμπέτι μέχρι την 12ην μεσημβρινήν. Δέσιμο στη “βασίλισσα” τα μπαγκάζια και πίσω για Σαλονί.
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τους φιλόξενους οικοδεσπότες για το πολύ όμορφο weekend που οργάνωσαν.
Χάρηκα που γνώρισα νέους φίλους, με χαμόγελο και καλή διάθεση. Ιδιαίτερα όμως, γιατί έδωσαν ένα κλώτσο στη συγκαμένη νιρβάνα του καναπέ τους και επέλεξαν να καβαλήσουν τα μηχανάκια υπό βροχή για λίγες παρεϊστικες στιγμές.

Η “υγιής” χρήση του internet και των forum. Άφεριμ guys and girls!


.....................................................................................................






"Τελικά, το να ταξιδεύεις με βροχή, να μένεις σε σκηνάκι και να το φχαριστιέσαι κι όλας ...είναι ένα μυστήριο εφάμιλλο με κείνο των πυραμίδων"...
...σκέφτηκε ο υπογράφων ανακατεύοντας ένα captain Morgan με μέντα, lime, brown sugar και τριμμένο πάγο, σ' ένα κοντό κρυστάλλινο ποτήρι ...κοιτάζοντας με μάτι απλανές την γραμμή του ορίζοντα...

[mototraveler]

Αρχική Δημοσίευση από Uriah Heep

Mε μιά τρίτη ματιά...





Oδηγώντας προς την Κρυοπηγή, η βροχή μΕ έδινε την εντύπωση ότι πήγαινα σε pub του Λονδίνου κι όχι σε Χαλκιδικιώτικο camping...
Έφτασα μούσκεμα με casual outfit και πλαστικές σακούλες στα παπούτσια τυλιγμένες αλά χωριάτα.
Late afternoon, “η μέρα φεύγει ...κλπ κλπ” τα γνωστά.
Μανγκάλ, σουβλάκια, μπύρες, ροκιές, Ζαγοραίος. Λείπανε μόνο τα Χάλκινα της Γουμένισσας.
Αυτά τα κουτάκια μπύρας δεν τα γεμίζουνε καλά...
Μέχρι εδώ εντάξει... Το πράγμα μπλέκει παρακάτω , με κάτι φιάλες ρούμι, μέντες, lime, brown sugar, κλπ.
Τα πρώτα 5 mojitos τα κατέβασα απολαμβάνοντας την παρέα. Τα επόμενα, ψάχνοντας για την “Αλήθεια της Συμπαντικής αρμονίας μέσα από την αέναη αλλαγή”, στους άδειους πάτους των ποτηριών...
Έπεσα γκροκί για ύπνο στη σκηνή, με στρωμένη κεφάλα από τα mojitos, ξερός κι ακίνητος σαν σκασμένη ESA...
Η ήσυχη νύχτα -μπορούσες ν΄ακούσεις κουνούπι να κλάνει στη Σιθωνία- κι η θαλασσινή αύρα, μΕ βύθισαν σ΄ένα ταξιδιάρικο όνειρο με αχλαδόσχημα κι ευρύπηγα κορμιά της λαγγεμένης Ανατολής, μέσα σε μπουρμπουριστά χαμάμ, εν μέσω υδρατμών και μεθυστικών αρωμάτων κλπ κλπ. Τα υπόλοιπα θα τα βγάλω στο 090.
Πρωί. Χορτάτος και πρησμένος απ΄τον ύπνο, σαν να μου 'βαλαν από την ελαττωματική σιλικόνη.
Τριπλός φραππές σε ενδοφλέβια, σπιτικά τυροπιτάκια. Άφεριμ girls!
Μοχαμπέτι μέχρι την 12ην μεσημβρινήν. Δέσιμο στη “βασίλισσα” τα μπαγκάζια και πίσω για Σαλονί.
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τους φιλόξενους οικοδεσπότες για το πολύ όμορφο weekend που οργάνωσαν.
Χάρηκα που γνώρισα νέους φίλους, με χαμόγελο και καλή διάθεση. Ιδιαίτερα όμως, γιατί έδωσαν ένα κλώτσο στη συγκαμένη νιρβάνα του καναπέ τους και επέλεξαν να καβαλήσουν τα μηχανάκια υπό βροχή για λίγες παρεϊστικες στιγμές.

Η “υγιής” χρήση του internet και των forum. Άφεριμ guys and girls!


.....................................................................................................






"Τελικά, το να ταξιδεύεις με βροχή, να μένεις σε σκηνάκι και να το φχαριστιέσαι κι όλας ...είναι ένα μυστήριο εφάμιλλο με κείνο των πυραμίδων"...
...σκέφτηκε ο υπογράφων ανακατεύοντας ένα captain Morgan με μέντα, lime, brown sugar και τριμμένο πάγο, σ' ένα κοντό κρυστάλλινο ποτήρι ...κοιτάζοντας με μάτι απλανές την γραμμή του ορίζοντα...

Δώσε αριθμό 090....

[N4pSt3R]

Αρχική Δημοσίευση από Uriah Heep

"Τελικά, το να ταξιδεύεις με βροχή, να μένεις σε σκηνάκι και να το φχαριστιέσαι κι όλας ...είναι ένα μυστήριο εφάμιλλο με κείνο των πυραμίδων"...
...σκέφτηκε ο υπογράφων ανακατεύοντας ένα captain Morgan με μέντα, lime, brown sugar και τριμμένο πάγο, σ' ένα κοντό κρυστάλλινο ποτήρι ...κοιτάζοντας με μάτι απλανές την γραμμή του ορίζοντα...