Αντίο μαέστρο

[dilogs]

Σέρτζιο Πινινφαρίνα

Αντίο, μαέστρο
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08/07/2012 05:45




emailεκτύπωσημικρό μέγεθος μεγάλο μέγεθος


Η απώλεια του Σέρτζιο Πινινφαρίνα την Τρίτη 3 Ιουλίου, έπειτα από πολύχρονη ασθένεια, σε ηλικία 85 ετών, «έσβησε» ένα ακόμη αστέρι στον γαλαξία της παγκόσμιας αυτοκίνησης.
Ο ιταλός μετρ του ντιζάιν, γιος του Μπατίστα Φαρίνα ο οποίος ίδρυσε τον ομώνυμο σχεδιαστικό οίκο με την επωνυμία «Societa anonima Carrozeria Pinin Farina» το 1930, γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1926 στο Τουρίνο, το Πολυτεχνείο του οποίου τελείωσε το 1950 με το πτυχίο του μηχανολόγου μηχανικού.
Σχεδόν αμέσως εντάχθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση και το 1951 ανέλαβε την πρώτη «επικίνδυνη αποστολή» της καριέρας του. «Ημουν μόλις 25 ετών όταν ο πατέρας μου αποφάσισε ότι πρέπει να χειρισθώ προσωπικά τη συμφωνία με τη Ferrari. Φοβόμουν μέχρι θανάτου, διότι ο Εντσο Φεράρι ήταν ήδη θρύλος στους αγώνες αυτοκινήτου και περιβόητος για τον δύσκολο χαρακτήρα του» δήλωσε σε συνέντευξή του τον Σεπτέμβριο του 2006 ο άνθρωπος που θεμελίωσε και εδραίωσε μια συνεργασία που μετρά ήδη πέντε δεκαετίες ανάμεσα στην εταιρεία του και στη φίρμα του Μαρανέλο.
Πολίτης του κόσμου, ένθερμος υποστηρικτής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ευρωβουλευτής από το 1979 ως το 1988 και δεξιοτέχνης των δημοσίων σχέσεων, ο Σέρτζιο Πινινφαρίνα κέρδιζε με τη δουλειά του τον θαυμασμό των ανθρώπων γύρω του αλλά και τη φιλία ισχυρών προσώπων εντός και εκτός Ιταλίας, διατηρώντας ισχυρούς δεσμούς με την οικογένεια Ανιέλι.
Εντονα επηρεασμένος από τον πατέρα του, εξέφραζε πάντοτε την κυρίαρχη άποψή του ότι «...το design έπρεπε να είναι όσο γίνεται πιο απλό» αφήνοντας το στίγμα της έμπνευσής του σε δεκάδες αυτοκίνητα.
Για τον ίδιο η κορυφαία αναγνώριση του έργου του ήρθε τον Σεπτέμβριο του 2005 όταν ο τότε πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Carlo Azeglio Ciampi τον έχρισε ισόβιο γερουσιαστή για την προσφορά του στην πατρίδα. «Είμαι περήφανος για την αναγνώριση 50 ετών δουλειάς» δήλωνε λακωνικά τότε. Από το 1961 που ανέλαβε τα ηνία του οίκου Pininfarina διεύρυνε τις δραστηριότητές του από τη σχεδίαση και την κατασκευή χειροποίητων αυτοκινήτων στη δημιουργία τριών μονάδων συναρμολόγησης κερδίζοντας συμβόλαια μαζικής παραγωγής από αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η Peugeot, η Ford, η Volvo και άλλες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το 1955 η εταιρεία κατασκεύασε 934 χειροποίητα μοντέλα, το 1998 η ετήσια παραγωγή έφτασε τις 46.588 μονάδες.
Ανάμεσα σε άλλα, ο οίκος Pininfarina κατασκεύασε, από το 1966 ως το 1985, 172.863 Fiat 124 Spider, 110.128 Alfa Romeo Spider (1966-1993) και 107.633 Peugeot 406 Coupe (1996-2004).
Παρά την ασθένεια που αντιμετώπιζε, η ζωή φαινόταν εξαιρετικά γενναιόδωρη με τον εφευρετικό Σέρτζιο ως το 2008, όταν ήρθε το διπλό χτύπημα της μοίρας: ο γιος του Ανδρέας χάνει τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα με μοτοσικλέτα και την ίδια χρονιά η οικογένειά του χάνει τον έλεγχο της οικογενειακής επιχείρησης από τις τράπεζες που είχαν νωρίτερα δανειοδοτήσει τις επιχειρηματικές του επιλογές. Το μερίδιο της οικογένειας Πινινφαρίνα μειώθηκε στο συμβολικό ποσοστό 1,2% και τότε πολλοί ήταν εκείνοι που υποστήριξαν ότι βίωσε έναν «μικρό θάνατο».
Ο Σέρτζιο Πινινφαρίνα θα μείνει στην ιστορία ως ένας από εκείνους που επηρέασαν όσο ελάχιστοι την αυτοκινητοβιομηχανία τον 20ο αιώνα, ως ο άνθρωπος που αφήνει πίσω του κάποια από τα σημαντικότερα αυτοκίνητα της εποχής του και μια εταιρεία που ασχολείται με τον σχεδιασμό δεκάδων άλλων προϊόντων πέρα από τη μεγαλύτερη αγάπη του, το αυτοκίνητο.
ΤΟ ΒΗΜΑ - Σέρτζιο Πινινφαρίνα - οδηγώ

[zandesiro]

R.I.P.