Ταξίδι σε δυο ρόδες (Μέρος 1ο)

[Vagelis Gar]

Το σημείο συνάντησης με τον Γιάννη είχε καθοριστεί για λίγο μετά την έξοδο από την Ε.Ο Αθηνών-Θεσσαλονίκης προς τους Ευζώνους.
Έχοντας ετοιμάσει τα πράγματά μου μόλις το προηγούμενο βράδυ (ομολογώ πως η οργάνωση δεν είναι το ατού μου) κούμπωσα τις πλαϊνές βαλίτσες (αυτό θα ήταν και ένα δυνατό τεστ των βαλιτσών που είχαμε κατασκευάσει με τον Φώτη), το tag-bag και λίγο μετά τις 6 το πρωί ήμουν στον δρόμο για να διανύσω τα πρώτα 180 χιλιόμετρα.


Στα πρώτα 10 χιλιόμετρα και πριν καλά καλά αρχίσει να κυλάει το λάδι στην καρδιά της γριάς μου, στάση για ένα πρωινό τσιγάρο.
Δεν ξέρω ρε παιδιά αλλά τα πρώτα χιλιόμετρα από το κάθε οδοιπορικό μου, μοιάζουν (και είναι) τόσο τέλεια...τόσο μοναδικά.
Μικρές στιγμές που "καρφώνονται" στο μυαλό και με συντροφεύουν μια ζωή. Και ξέρετε...δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να τις ανακαλέσεις. Κάποιες φορές δε, ξεπηδούν ακάλεστες λες και θέλει ο ίδιος σου ο εαυτός να σε κάνει να ξαναταξιδέψεις, να σε κάνει να θυμηθείς, να σε κάνει να ξεχάσεις...