Πάω να φέρω γάλα και ψωμί για το παιδί... - Σελίδα 2

spindy · #1 09-09-2012, 23:39

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από Lupo

Κυριακή απόγευμα, χαλαρώνουμε στο σπίτι όλοι μαζί, σαν τα λιοντάρια που έχουν πιάσει όλοι από μια σκιά και είναι μέσα στην μουργέλα.
Κάνει την κίνηση η γυναίκα μου και λέει : θα χρειαστούμε και γάλα και ψωμί για αύριο, για το παιδί.
Γρήγορες σκέψεις κυκλοφορούν στο μυαλό μου: Να πεταχτώ με την μηχανή-Μια βδομάδα έχω να την καβαλήσω-Έχει και ένα super market καμιά 20αριά χλμ μακρυά-Μπορώ να περάσω και από χώμα με την μακρυνή διαδρομή.... και άλλα τέτοια λογικά!

Πάω εγώ, μωρό.

Ετοιμάζομαι, μπότες,γάντια,κράνος. Μία τσάντα που κουβαλάω πάντα μαζί μου που περιέχει βασικά* πράγματα (όταν περνάς την Σαχάρα ας πούμε) λέω για πρώτη φορά
"Ασ'την ρε. Γάλα και ψωμί πας να φέρεις".

(Βασικά= από κιτ για να επιδιορθώνεις λάστιχο, ιμάντες, φαρμακείο ως κιτ με κλωστή και βελόνα, gps, φορτιστές κάθε είδους και άλλα πολλά)

Ξεκινάω. Πάω γύρω από την αλυκή, στο περίεργο αυτό μείγμα χώματος, καμποσο κοπάνημα και τέλος πάντων φτάνω. Ψωνίζω αδημονώντας για την επιστροφή από την ίδια διαδρομή.

Μπαίνω χώμα. Ωραία διαδρομή. Αυτό το κατηφοράκι με την πούδρα δεν το θυμάμαι. Ωραίες εικόνες όμως. Η αλυκή δεν έπρεπε να είναι μόνο δεξιά μου? Γιατί είναι και στ' αριστερά μου? Ανηφοράκι? δεν το θυμάμαι. Ωπ!Μπροστά μου το κέντρο της λίμνης?!!! Ποιος ήρθε με τρακτερ και όργωσε το τελευταίο κομμάτι γης? Βουλιάζω.... γκάζιιιιιιιι, αλλά για να βγω που? μέσα στην αλυκή? Φρένο τώρα πριν πάω πιο μέσα και βλέπουμε.

Αυτάαααα...
Είμαι καμιά 10αριά μέτρα, μέσα σε φρεσκο-οργωμένο χώμα, στο κέντρο μίας αλυκής, μόνος, με το κινητό στα κόκκινα, την τσάντα επιβίωσης στο σπίτι, μία φρατζόλα ψωμί κι ένα γάλα, μισή ώρα πριν νυχτώσει.
Μιά χαρά λέω. Τουλάχιστον θα φάω.

Λίγο γκάζι, βουλιάζω κι άλλο. Βλέπω προς το κέντρο της αλυκής. Πως θα γυρίσω προς τα πίσω? Ρίχνω την μηχανή στο πλάι, τραβάω και την γυρνάω με μούρη προς τα έξω. Ξανά μπρός. Μισό μέτρο και πάλι βουλιάζω. Πέρνω 3-4 τηλέφωνα για να ξέρουν που είμαι και για βοήθεια και μέχρι να έρθουν, προσπαθώ.
Ξαναρίχνω την μηχανή στο πλάι. Ψάχνω να βρω πέτρες και ξύλα όσο έχει φως. Πέτρες γιοκ. Σε απόσταση χιλιομέτρου+ τίποτα. Ένα ξύλο βρήκα που το αλάτι το είχε επηρρεάσει τόσο πολύ που μόλις το έπιασα έγινε δύο κομμάτια. Βάζω ότι βρίσκω και ξανασηκώνω.
Ίδια διαδικασία, συνολικά 7 φορές.
Εδώ να πω, ότι τελικά η χοντρές μας σηκώνοντε. Αλλά κάθε φορά που πέφτει και την σηκώνεις, βαραίνει περίπου 10-20 κιλά την φορά. Την έβδομη φορά πρέπει να ήταν πάνω από 400 κιλά!

Νύχτωσε και φώτα σωτηρίας πουθενά. Ξαφνικά βλέπω κάποια φώτα, αλλά πηγαίνουν αλλού. Τηλέφωνο. Πιο δεξιά. Εκεί θα κολλήσετε.
Έχω ανάψει τα φώτα της μηχανής αλλά δεν με βλέπουν. Εγώ τους βλέπω και τους κατευθήνω περίπου.
Βρεθήκαμε.
Σταματάω τ' αυτοκίνητο όσο έχει χώμα που πατιέται και λέμε να την τραβήξουμε αυτά τα 5 μέτρα με σχοινί. Δενουμε.
Πάω να βάλω μπρός την μηχανή. Τικ τικ τικ.... ####τ...####τ...μπαταρία...
Το αυτοκίνητο κάνει να τραβήξει, η μηχανή δεν ξεκολλάει με τίποτα! Ούτε εκατοστό δεν πάει. Πατάς το χώμα και μπαίνεις ως το γόνατο.
Μία λύση στα γρήγορα. Την σηκώνουμε. Χωρίς σκέψη και με υπερένταση.
Και ωπ.... στα χέρια το πίσω μέρος και το μπροστά ξεκολλάει και αρχίζει να τσουλάει....
Βγήκαμε

Με σπρώχνουν και παίρνει και μπρός. Όλε! Φεύγουμε.
Χαιρετάω τα περίεργα πτηνα και ζώα που με την έλευση της νύχτας είχαν πλησιάσει και έκανε το καθένα τον δικό του ήχο, και πάμε...

Ηθικό δίδαγμα: Για να έχεις οικογένεια, πρέπει να είναι έτοιμος να σηκώσεις πολλά βάρη, και το να έχεις παιδί σημαίνει ότι και το πιο απλό μπορεί να είναι μία περιπέτεια.

Τέλος καλό όλα καλά.
Η διήγησή σου είναι οτι καλύτερο έχω διαβάσει

Lupo · #2 09-09-2012, 23:46

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από spindy

Τέλος καλό όλα καλά.
Η διήγησή σου είναι οτι καλύτερο έχω διαβάσει

Τέλος καλό, όλα καλά!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!

Arkas · #3 09-09-2012, 23:47

Tελικά τα μΑχανάκια μας,
αποδεικνύουν τον "adventure" χαρακτήρα τους,
εκεί που δεν το περιμένεις !

Άψογη η αναπαράσταση Νικόλα !!!

Lupo · #4 09-09-2012, 23:52

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από Arkas

Tελικά τα μΑχανάκια μας,
αποδεικνύουν τον "adventure" χαρακτήρα τους,
εκεί που δεν το περιμένεις !

Άψογη η αναπαράσταση Νικόλα !!!

Ακόμα και στις πιο απλές μετακινήσεις!
Έχουμε και οι οδηγοί τους, την μούρλα τους όμως, ε?

Ευχαριστώ πολύ Δημήτρη!

BOXER · #5 10-09-2012, 00:19

Φιλαρακι, σε καταλαβαίνω απολυτα!

Τα ίδια είχα τραβήξει και εγω μια βροχερη μέρα του χειμώνα που μας πέρασε

!

Ξεκίνησα 16:00 το απόγευμα απο Ορχομενο για Αθήνα, και κατέληξα να είμαι πάλι πίσω στο χωριό στις 20:30 το βράδυ

!
Στην Αθήνα δεν έφτασα ποτε εκείνη την μέρα... Είχα κολλήσει μόλις 8,5 χλμ απο το σπίτι, κοντα στο χωριό Μαυρόγεια ("μαύρη γη"= Μαυρόγεια μετα το κατάλαβα αυτο

)!
Αποφάσισα και εγω, όπως και εσυ, να μην πάω απο άσφαλτο μέχρι την Αλιαρτο, μα παράλληλα με τον ποταμό...
Λίγο η βροχή, λίγο το χώμα της περιοχής που ήταν πυλός, αυτο ήταν, κόλλησα για τα καλα

.
Η μπαταρία του κινητού μου ήταν στα κόκκινα, μα το "ωραίο" της υπόθεσης ήταν, ότι όλοι οι δικοί μου απο το χωριο, εκείνη την ώρα βρίσκονταν σε ένα γ.άμο

!
Αφού ειδοποίησα γρήγορα και με την ψυχή στο στόμα, μήπως και μου σβήσει το κινητο, ύστερα απο ώρες ήρθε ένα τζιπακι για βοήθεια

. Στο μεσοδιάστημα είχα ξεκινήσει τις προσπάθειες απεγκλωβισμου μου (ματαίως βέβαια

).
Απο την κούραση, τις λάσπες, και την άρση βαρών που είχα κάνει εκείνη την μέρα ( μου έπεφτε η μηχανη μέσα στις λάσπες

) κατάφερα να γυρίσω το βράδυ όπως είπα, πάλι στο χωριο.
τελικα, εφαγα, εκανα ένα ντουζακι, και έπεσα ξερος για ύπνο

!!!
Στην Αθήνα πήγα την άλλη μέρα, και απο... άσφαλτο

!!!

Lupo · #6 10-09-2012, 00:24

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από BOXER