Χρ. Γιανναράς "Μπορεί να ανατραπεί το ιστορικό μας τέλος;"

[forester]

Eίμαι απόστρατος πλέον, αλλά όπως γνωρίζεις, η ιδιότητα δε χάνεται. Απλώς πέρασα στην εφεδρεία. Ανχης ΕΑ.
Δε διαφωνώ με την ανάλυση που κάνεις, ούτε θεωρώ τον επαγγελματικό στρατό, στρατό μισθοφόρων.
Μπορεί ο αρθρογράφος να χρησιμοποιεί τη φράση "μισθοφορικός στρατός", αυτό που εννοεί όμως είναι άλλο.

Γράφει:
"Oι δυτικές κοινωνίες, λόγω μακραίωνων εθισμών στον νομικισμό, στον ωφελιμιστικό σεβασμό της σύμβασης, ταυτίζουν το κράτος με τον αποτελεσματικό εγγυητή των συμβάσεων, της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων, της ομαλής λειτουργίας της αγοράς. Bεβαίως σήμερα γι’ αυτό το χρηστικό κράτος είναι επίσης ανοησία να θυσιάσεις τη ζωή σου, γι’ αυτό και οι στρατοί γίνονται μισθοφορικοί, χρυσοπληρώνουν τα κράτη επαγγελματίες της διακινδύνευσης, «κασκαντέρ».


Για τον Eλληνα (όσο ακόμα υπήρχε το είδος) πατρίδα ήταν η γλώσσα, η κοινότητα ως σαρκωμένη ιστορική συνείδηση, το «ιερό» όχι ως πεποιθήσεις αλλά ως ευ-σέβεια: πάλη για τον φωτισμό «νοήματος» της ύπαρξης, του κόσμου, της Iστορίας. Mόνο η επιστροφή στη γλώσσα, στην ιστορική συνείδηση ένσαρκη σε κοινότητα, στα κείμενα και στην Tέχνη που παρήγαγε η πάλη των Eλλήνων για «νόημα», μόνο μια πολιτική πρακτική που θα υπηρετήσει θεσμικά αυτή την επιστροφή, θα μπορέσει ίσως να αναστήσει τον ιστορικά νεκρό πια Eλληνισμό."

Εγώ εδώ διαπιστώνω την αντίθεση μεταξύ Ελλάδος και δυτικο - Ευρωπαϊκών (κυρίως) κρατών. Μην λησμονούμε ότι αυτές οι κοινωνίες βασίστηκαν σε μισθοφορικούς στρατούς από καταβολής τους (σταυροφορίες κλπ) και εξελισσόμενες έκαναν στρατούς επαγγελματικούς, γιατί μπορούσαν και έπρεπε.

Επίσης γνωρίζω και υποστηρίζω την αξία του επαγγελματικού στρατού, κυρίως λόγω της απαιτούμενης εξειδίκευσης.
Θα μπορούσε βέβαια και ένας στρατός βασισμένος στην εφεδρεία -όπως ο Ελληνικός- να είναι εξίσου αποτελεσματικός, αλλά το κόστος θα ήταν μεγαλύτερο*.
Σε κάθε περίπτωση όμως, είτε μιλάμε για στρατιώτες θητείας, είτε για στρατιώτες επαγγελματίες, παίζει μεγάλο ρόλο η γνώση και η πεποίθηση του "γιατί και υπέρ ποιων ιδανικών θα χύσω το αίμα μου" και κυρίως, "ΠΟΥ;" !!!!


Εκείνοι - στις δυτικές κοινωνίες- δεν έχουν τέτοια προβλήματα. Τα έχουν ξεπεράσει εδώ και 1000 χρόνια.... Αποικιοκρατία

Στην Ελλάδα, έχουμε θέμα! Και καλά κάνουμε!
Γι αυτό χρειαζόμαστε ιδανικά και ΕΘΝΟΣ!


Γνωρίζω ότι δε διαφωνείς με αυτά που γράφω, η όποια διαφωνία προέρχεται από τι είδε ο καθένας από εμάς, μέσα στο κείμενο.

*Εδώ η ανάλυση αποτελεί θέμα διατριβής, οπότε μόνο από κοντά σε κανένα καφεδάκι