Είμαι περίφανη για τον γιό μου τον τρομοκράτη

[LakisGS]

Εγώ ένα ξέρω. Μέσα σε αυτό το forum-παρέα, για λόγους που έχουμε πει πολλές φορές, να μην λέω τα ίδια και τα ίδια, έχουν μαζευτεί παιδιά διαμάντια. Παιδιά που δεν ασχολούνται μόνο με το τι τελική έχει το ένα μοντέλο, τι εξάτμιση φοράει το άλλο, αλλά ενδιαφέρονται επίσης και για το τι γίνεται γύρω μας, στη χώρα μας και όχι μόνο. Παιδιά με προσωπικότητα και γνώμη. Παιδιά "ζωντανά". Ετσι, όπως και σε κάθε ομάδα, θα υπάρξουν και κάποιες "άσχημες" στιγμές, ένθεν κακείθεν... Είναι φυσικότατο. Και μέχρι κάποιου σημείου και θεμιτό. Δεν είμαστε "ψεύτικοι" άνθρωποι, ούτε έχουμε κρύο αίμα. Είμαστε μοτοσυκλετιστές με το τσαγανό και την καλώς εννοούμενη τρέλα που μας διακρίνει... Το θέμα και η πρόκληση είναι, σε κάθε "παρεξήγηση" να βρίσκουμε γρήγορα την λύση, και μέσα από αυτήν την διαδικασία να βγαίνουμε πιο δεμένοι και πιο έμπειροι. Τα πράγματα είναι απλά και εύκολα. Εμείς συνήθως, μόνοι μας, (μιλάω γενικά), τα κάνουμε περίπλοκα και δύσκολα. Προσωπικά και εδώ μέσα και στον "έξω κόσμο", έχω κάνει πολλές μ@λ@κίες με τα νεύρα μου και την ξεροκεφαλιά μου, αλλά από την άλλη χαίρομαι γιατί μέσα από εκεί έγινα λιιιιγο καλύτερος άνθρωπος. Εκμεταλλεύτηκα με λίγα λόγια την αδυναμία μου. Ολοι εδώ είμαστε ίσοι, και αυτό δεν θα αφήσουμε να αλλάξει ποτέ. Σας τα "έπρηξα" μεσημεριάτικα αλλά ήθελα να τα γράψω.

P.S. Η "ζωντανή" επαφή, το κοίταγμα στα μάτια, δεν μπορεί να αντικατασταθεί με το κρύο πληκτρολόγιο...


Sent from my kibariko iPhone using Tapatalk