Άνοιξη Παντού...

[apostolosb]

Όταν οι φίλοι-συνοδοιπόροι σου έχουν μονίμως το χαμόγελο μέχρι τ'αυτιά ότι και να συμβεί στο ταξίδι προσπερνιέται εύκολα...



Αν δεν χαζέψεις αυτή τη θέα χωρίς φακούς και φωτογραφικές στα χέρια σου δεν μπορείς να καταλάβεις τίποτα...



Τίποτα δεν είναι απάτητο...





Συνεχίζοντας την διαδρομή μας έπρεπε να κατέβουμε χαμηλά στο φράγμα της Συκιάς και να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε προς το Βουλγαρέλι όπου είχαμε δώσει ραντεβού με φίλους από την Άρτα για να συνεχίσουμε την διαδρομή μαζί. Πις οφ Κεϊκ λέμε και ξεκινάμε...

Για όποιον έχει κάνει το συγκεκριμένο κομμάτι δεν χρειάζεται να πω κάτι. Για όλους τους υπόλοιπους, απλά, βάλτε το σε κάποια μελλοντικά σας σχέδια και δεν θα το μετανοιώσετε. Από την αγριάδα του τοπίου, τα πέτρινα γεφύρια, τις χαράδρες, τα χωριουδάκια με τους φιλόξενους κατοίκους, μέχρι τα μισοτελειωμένα τούνελ στα βουνά των Αγράφων λίγο μετά το χωριό της Αργιθέας.
Κάποιες φωτογραφίες που σίγουρα δεν μπορούν να αποτυπώσουν αυτά που το μάτι και η ψυχή βλέπει...

Στην σιδερένια γέφυρα του Πετρωτού. Κάντε μια στάση και ρίχτε μια ματιά γύρω σας....