ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΣΕ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΗ (v 1.0)

[Carduelis]

2. Χειρισμός ελέγχου βατότητας του αεραγωγού

Αν ο αναβάτης είναι χωρίς συνείδηση και δίχως αναπνοή ή αναπνέει με δυσκολία και ακούγεται σαν να «σφυρίζει» όταν αναπνέει, πιθανόν να είναι αποφραγμένος ο αεραγωγός από αίματα, εμετό, σπασμένα δόντια κλπ
Η ζωή εξαρτάται απόλυτα από την αναπνοή (σχεδόν 3-4 λεπτά χωρίς οξυγόνωση είναι αρκετά για να προκληθεί μόνιμη βλάβη στα εγκεφαλικά κύτταρα) οπότε ο διασώστης θα πρέπει να προσπαθήσει να αφαιρέσει ό,τι αποφράσει ακολουθώντας τον παρακάτω χειρισμό:
Α. Ανοίγει το στόμα
Β. Σηκώνει και φέρνει προς τα εμπρός το σαγόνι φροντίζοντας να κρατάει τη γλώσσα με τον αντίχειρα
Γ. Βλέπει μέσα στο στόμα αν υπάρχει κάτι που εμφανώς εμποδίζει την αναπνοή
Δ, Ε,Ζ. Με μια κίνηση του δείκτη σαρώνει το στόμα όσο πιο βαθιά μπορεί και αφαιρεί τα εμπόδια

Προσοχή:
- Δεν σηκώνει το κεφάλι προς τα πίσω για τον κίνδυνο επιπλοκών από ενδεχόμενο κάταγμα αυχένα. Μερικές φορές και μόνο το ανασήκωμα της κάτω γνάθου έίναι αρκετό για να αποκαταστήσει τη βατότητα
- Οι παραπάνω χειρισμοί δεν επιχειρούνται αν ο αναβάτης έχει συνείδηση γιατί μπορεί να προκαλέσουν εμετό και επιδείνωση της αναπνοής ή να δαγκώσει τον διασώστη!

[Carduelis]

3. Διαδικασία αφαίρεσης κράνους σε τραυματία αναβάτη


Η λογική πίσω από την οδηγία της μη αφαίρεσης του κράνους είναι να μην προκληθούν επιπλέον τραυματισμοί στον αυχένα του αναβάτη που ενδεχομένως έχει κάποιο κάταγμα ΣΣ. Κάποιοι υποστηρίζουν οτι σε αναβάτη με επικοινωνία και πόνο στον αυχένα το κράνος βοηθά στην σταθεροποίηση της ΣΣ και άρα να μην αφαιρείται.
Ακόμα και στην περίπτωση αυτή όμως, αν στριφογυρνά το κεφάλι του και δεν μένει ακίνητος πάλι διατρέχει τον κίνδυνο αναπηρίας ακόμα και με κράνος. Προσπαθεί επομένως ο διασώστης να ηρεμήσει τον τραυματία και να ακινητοποιήσει τον αυχένα του.



Παρά τους κινδύνους όμως από ένα πιθανό κάταγμα, πάντα έχει προτεραιότητα η επιβίωση του αναβάτη και αυτό σημαίνει την εξασφάλιση:

• ελεύθερων αεραγωγών και αναπνοής από αίματα, σπασμένα δόντια και εμετούς
• κυκλοφορίας αίματος (καρδιακής λειτουργίας)

Επομένως σε έναν τραυματία που πρέπει να εφαρμοσθεί τεχνητή αναπνοή ή να αναρροφήσει κανείς ότι φράσει το στόμα και την τραχεία του για να πάρει αέρα ή χρειάζεται να γίνει καρδιοαναπνευστική αναζωογόννηση γιατί είναι σε κώμα και δεν αναπνέει, πρέπει να αφαιρείται το κράνος!

Οι οδηγίες της Αμερικανικής Εταιρείας Χειρουργών (1997) περιγράφουν διεξοδικά την ασφαλή αφαίρεση του κράνους η οποία γίνεται με καλή συνεργασία 2 ατόμων:


Ο ένας διασώστης πηγαίνει πίσω από τον αναβάτη και σταθεροποιεί το κεφάλι κρατώντας το ευθειασμένο από την κάτω γνάθο, ώστε αν το λουρί είναι χαλαρό ή λυτό να μην του γλυστρίσει.


Ο δεύτερος διασώστης πρώτα ανοίγει τη ζελατίνα και βγάζει τα γυαλιά αν φορά του αναβάτη. Κατόπιν λύνει ή κόβει το λουρί του κράνους (αν προσπαθήσει κανείς να βγάλει δεμένο κράνος κάνει μεγαλύτερο κακό!)



Στη συνέχεια ο δεύτερος διασώστης αναλαμβάνει τη σταθεροποίηση του κεφαλιού από τον πρώτο βάζοντας το αριστερό χέρι πίσω, στην ινιακή περιοχή του κρανίου του αναβάτη, ενώ με το δεξί σταθεροποιεί το σαγόνι. Έτσι τώρα είναι εκείνος υπεύθυνος για τη σωστή ακινητοποίηση του κεφαλιού.


Ο πρώτος διασώστης που βρίσκεται πίσω από το κεφάλι του αναβάτη αρχίζει να αφαιρεί προσεκτικά το κράνος πιάνοντάς το από τα δύο πλάγια στα σημεία που είναι οι ιμάντες του και μάλιστα ανοίγοντάς το προς τα έξω ώστε να απελευθερώσει τα αυτιά. Προσοχή στα κράνη που είναι ανοιγόμενα! Εκείνα “πιάνουν” πιο χαμηλά στο σαγόνι και για να αφαιρεθούν πρέπει πρώτα να ανασηκώσουμε το κάτω μέρος τους, αλλιώς κάνουμε ζημιά!


Όσο ο πρώτος διασώστης αφαιρεί το κράνος ο δεύτερος στηρίζει καλύτερα το κεφάλι ώστε να μην μετακινηθεί αριστερά-δεξιά ούτε να πέσει προς τα πίσω. Το κεφάλι δεν πρέπει να ακουμπά στο έδαφος γιατί τότε είναι σε υπερέκταση!


Αφού αφαιρέσει το κράνος ο πρώτος διασώστης βάζει τα δυό του χέρια ώστε οι παλάμες να καλύπτουν τα αυτιά και με τα δάχτυλα να στηρίζει το σαγόνι του αναβάτη και τον αυχένα του.



Ο πρώτος διασώστης έχει πλέον αναλάβει εξ΄ολοκλήρου τη σταθεροποίηση του κεφαλιού με τα δυό του χέρια αλλά και με το να φέρει τα γόνατά του κάτω από το κεφάλι του αναβάτη σαν υποστήριγμα. Ο δεύτερος διασώστης αναλαμβάνει την τοποθέτηση του αυχενικού κολλάρου (αν υπάρχει) ή ενός ρούχου κάτω από τον αυχένα του αναβάτη ώστε να κρατά το κεφάλι σταθεροποιημένο.

Κι ένα video με τον σωστό τρόπο αφαίρεσης του κράνους από τον Ορθοπεδικό – τραυματολόγο κ Βασίλη Πετρουλάκη από το πολύ διαφωτιστικό νήμα του πάνω στο ίδιο θέμα :
http://www.gsforum.gr/f16/%CE%A0%CE%A9%CE%A3-%CE%92%CE%93%CE%91%CE%96%CE%9F%CE%A5%CE%9C%CE%95-%CE%A4%CE%9F-%CE%9A%CE%A1%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A3-%CE%91%CE%A0%CE%9F-%CE%95%CE%9D%CE%91-%CE%A4%CE%A1%CE%91%CE%A5%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%91-37041/index4.html

[Carduelis]

Προληπτικά μέτρα ασφάλειας σε μια μοτο-εκδρομή.

• Φροντίζουμε να υπάρχει πάντα κινητό τηλέφωνο φορτισμένο και σε λειτουργία.
• Φροντίζουμε να γνωρίζουμε εκ των προτέρων σε ταξίδια εξωτερικού το τηλεφωνικό νούμερο τόσο των επειγόντων περιστατικών, όσο και της αστυνομίας και της πυροσβεστικής.
• Βοηθά να διαθέτουμε GPS για την ακριβέστερη καθοδήγηση σε ενδεχόμενο ατύχημα εκτός δρόμου.
• Γιά όσους αρέσκονται να ταξιδεύουν μόνοι τους καλό είναι να γνωρίζει κάποιος δικός τους άνθρωπος το πλάνο της διαδρομής τους και να υπάρχει προσυμφωνημένη επικοινωνία, ώστε κάποιος να τους αναζητήσει αν εμπλακούν σε ατύχημα.
• Η ύπαρξη φαρμακείου κατάλληλα εξοπλισμένου με όλα τα απαραίτητα, κυρίως με γάντια μιας χρήσης (μη αποστειρωμένα), με γάζες διαφόρων μεγεθών και επιδέσμους.
• Στις ομαδικές εκδρομές πρέπει να υπάρχει μια μοτο με το απαραίτητο φαρμακείο και όλοι να γνωρίζουν σε ποιόν θα απευθυνθούν σε περίπτωση ατυχήματος

Βιβλιογραφία

• http://circ.ahajournals.org/content/122/18_suppl_3/S934.full.pdf+html
• http://www.mayoclinic.com/health/FirstAidIndex/FirstAidIndex
• http://www.youmustbetrippin.com/First%20Aid%20at%20a%20Motorcycle%20Crash%20Site.pdf
• http://cmcottawa.com/Files/First%20Aid%20at%20a%20Motorcycle%20Crash%20Site%20for%20CMC%20Members%202010.pdf
• http://www.gloucestershire.police.uk/Crime%20Reduction/Bikesafe/Emergency%20Aid%20for%20Bikers/Downloads/item5540.pdf
• http://www.fas.org/irp/doddir/milmed/first.pdf

ΥΓ: Να ξαναεπαναλάβω οτι είναι αδύνατον ένα μικρό κείμενο να συμπεριλάβει κάθε είδους πιθανότητα, κάθε κάκωση και εξειδικευμένο χειρισμό ενός τροχαίου ατυχήματος. Ακόμα και να ήταν όμως εφικτό η εμπειρία που αποκτάται με την εκπαίδευση και την εξάσκηση είναι αναντικατάστατη.

Καλούς δρόμους και υγεία σε όλους τους αναβάτες!

[Georgek]

Μπράβο γιατρε!!!!
ΣΥΝΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ απλά κατανοητά και απολυτα χρησιμα σεόλους
Και πάλι μπράβο.

[ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ]

Προσπάθησα να συμπληρώσω το άρθρο αλλά κατάλαβα ότι είναι τελείως περιττό.
Δυο επισημάνσεις για να μας μείνουνε. Να θυμόμαστε το ABC. (Airway, Breathing, Circulation).Ανοικτοι αεροφοροι οδοί, ελεύθεροι από ξένα αντικείμενα (δόντια κλπ),αίμα ή εμετό, Αναπνοή και Κυκλοφορία.
Το κράνος πρέπει να βγαίνει. Αν ο τραυματίας έχει συνείδηση, τότε βγαίνει ασφαλέστερα , με την συνεργασία του. Πρέπει να βγαίνει γιατί, ποτέ κανένας δεν ξέρει αν σε λίγα λεπτά αλλάξει το επίπεδο συνείδησης ή κάνει εμετό κλπ και τότε θα είμαστε αναγκασμένοι να το βγάλουμε εσπευσμένα. Πάντα με δυο άτομα, πάντα με τον ίδιο τροπο. Σημείωνω ξανά ότι όλοι μας πρέπει να μάθουμε τον ασφαλή τροπο αφαίρεσης του κράνους, κάνοντας και εξάσκηση μεταξύ μας, γιατί είναι πολύ πιθανόν να χρειαστεί να τον εφαρμωσουμε σε κάποιο φίλο μας ή σε ένα συνταξιδιώτη μας.
Αν δούμε κάποιο χέρι ή ποδι σε αφύσικη θέση, πρέπει να το βάλουμε κατα το δυνατόν στη φυσιολογική θέση, τραβώντας το ήπια υπό έλξη, γιατί αν παραμένει στην αφύσικη θέση είναι πιθανόν να παραβλάπτει την κυκλοφορία ή να πιέζει τα παρακείμενα νεύρα.
Και πάλι συγχαρητήρια για το θέμα και την παρουσίαση του.

[frits]

Πολλές φορές διάβασμα, να το εμπεδώσουμε καλά και ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί να τα εφαρμόσουμε ποτέ.

Ευχαριστούμε Νότη.

[Carduelis]

Προσπάθησα να εξειδικεύσω σε ένα όσο πιο σύντομο κείμενο γίνεται τις οδηγίες και τις διεθνείς συστάσεις που υπάρχουν για τις Πρώτες Βοήθειες σε αναβάτες μοτοσυκλέτας. Δίχως τα "ναι μεν αλλά" που υπάρχουν για κάθε περίπτωση. Ενδεχομένως να υπάρχουν και λάθη και σημεία που χρειάζονται διευκρίνηση οπότε με χαρά να τα κουβεντιάσουμε. Εξ' άλλου η "έκδοση" είναι η ver 1.0 και η δική μου πρόταση είναι να το συμπληρώσουμε και να το επικαιροποιήσουμε ανάλογα με τις διορθώσεις που θα υπάρξουν στη συνέχεια, όλοι όσοι έχουμε επαγγελματική σχέση με την φροντίδα του τραυματία. Κάτι σαν ένα μικρό on line μάνιουαλ με τις Πρώτες Βοήθειες (και γιατί όχι και με άλλα ιατρικά θέματα) για αναβάτες.
Σχετικά με τις επισημανσεις του κ Πετρουλάκη:

1. Το κράνος. Οι όποιες οδηγίες βρήκα συστήνουν την αφαίρεσή του μόνο αν ο αναβάτης δεν αναπνέει και δεν έχει συνείδηση προκειμένου να εφαρμοσθεί τεχνητή αναπνοή. Αν όμως επίσημα ισχύει κάτι διαφορετικό θα πρέπει να το τροποποιήσω(ουμε).
2. Αναφορικά με τα παρεκτοπισμένα κατάγματα σε χέρια και πόδια. Οι οδηγίες του 2011 είναι ως εξής:
- Σταθεροποίηση του κατάγματος στη θέση που βρίσκεται (αξιολογείται σαν οδηγία ισχύος recommendation **)
- Ο ευθειασμός του άκρου συστήνεται για αναβάτες που είναι σε απομονωμένες περιοχές, με άκρο που ισχαιμεί και από διασώστες εκπαιδευμένους. Και μάλιστα η σύσταση είναι μικρότερης αξιοπιστίας (option*)

Guidelines • First aid providers should assume that any injury to an extremity can include a potential bone fracture and manually stabilize the injured extremity in the position found (recommendation**). • For remote situations, wilderness environments or special circumstances with a cool and pale extremity, straightening an angulated fracture may be considered by trained first aid providers (option*).

Στην ουσία έχει δίκιο ο κ Πετρουλάκης. Προσωπικά συμφωνώ μαζί του και δεν θα είχα κανένα δισταγμό να αφαιρέσω το κράνος από οποιονδήποτε ή να ευθειάσω ένα σπασμένο πόδι. Ομως οι οδηγίες προνοσοκομειακής φροντίδας απευθύνονται σε άτομα που δεν είναι επαγγελματίες διασώστες ή έχουν στην καλύτερη περίπτωση περάσει από ένα δίωρο μάθημα πρώτων βοηθειών οπότε είναι λογικό να δίνεται προτεραιότητα στο να μη βλάψουν κυρίως τον αναβάτη. Οι πιο εξειδικευμένοι χειρισμοί (πχ η αφαίρεση κράνους, ευθειασμός σπασμένου άκρου με έλξη κλπ) προτείνουν να γίνονται από άτομα που είναι σαφώς εκπαιδευμένα. Επομένως όσο περισσότερα πράγματα γνωρίζει κανείς για την παροχή Πρώτων Βοηθειών τόσα περισσότερα μπορεί να προσφέρει και γι αυτό είναι δική μας υποχρέωση να την επιδιώξουμε αυτή τη γνώση.

Με την ευκαιρία να πω οτι το πιό πρόσφατο εγχειρίδιο των Ευρωπαικών Οδηγιών για τις Πρώτες Βοήθειες (2011) είναι ελεύθερα προσβάσιμο στο διαδίκτυο στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.ifrc.org/PageFiles/53459/IFRC%20-International%20first%20aid%20and%20resuscitation%20guideline%202011.pdf

[ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ]

.......Επομένως όσο περισσότερα πράγματα γνωρίζει κανείς για την παροχή Πρώτων Βοηθειών τόσα περισσότερα μπορεί να προσφέρει και γι αυτό είναι δική μας υποχρέωση να την επιδιώξουμε αυτή τη γνώση.[/COLOR][/