Τι σημαίνει αριστερά και δεξιά για τον καθένα σήμερα;;

[yannis]

Ακριβώς όπως τα λες Νότη μου!!!!!
Αυτός είναι και ο λόγος που κάνω την ερώτηση. Εννοείται πως το ιδεολογικό κενό που προέκυψε στο τέλος του προηγούμενου αιώνα, άφησε πολλούς ξεκρέμαστους κι εμένα μαζί... Δεν μιλάω μόνο για την κατάρρευση της ΕΣΣΔ (άλλωστε οι περισσότεροι είχαμε από χρόνια απομακρυνθεί από αυτό το μοντέλο), αλλά για την στάση μας γενικότερα απέναντι στις επερχόμενες εξελίξεις.
Σαν να λέμε μια θεωρία που να μπορεί να υποστηρίξει τις πράξεις μας.
Οι παγιωμένες αντιλήψεις της προηγούμενης γενιάς (απότοκα της βιομηχανικής εποχής) νομίζω πως παρήκμασαν και αν οι συντηρητικοί εκείνης της περιόδου, είναι πια μουσειακά απολιθώματα, όσοι θεωρούν τους εαυτούς τους υποστηρικτές της προόδου νοιώθουν την ανάγκη να ανοίξουν ένα νέο δημιουργικό μονοπάτι σκέψης.
Κάτι τέτοιο φυσικά (ή πιο σωστά "θεωρώ") δεν θα μπορούσε να είναι παρθενογένεση, αλλά απόσταγμα εμπειρίας.
Χοντρικά, οι δικές μου ανησυχίες προσδιορίζονται στο τι μπορεί να θεωρούμε ως επιθυμητό σκοπό και μετά, αρκετά πιο εύκολα να προσδιορίσουμε τους επιμέρους στόχους.
Αυτά, με την καλημέρα μου!!!!

[Carduelis]

Πάντως είναι καλό να διαβάσει κανείς πως τα αντιλαμβανόταν τα πράγματα ένας από τους "παλιάς κοπής" αριστερούς όπως ο Χρόνης Μίσσιος, ακόμα και στην ηλικία των 80 χρονών (συμπτωματικά πέθανε σχεδόν πριν ένα χρόνο).
Πάω στοίχημα θα υπάρχουν και αντιστοίχων απόψεων "κλασσικοί δεξιοί". Το ζητούμενο είναι να μάθει το μυαλό να μην φορά παρωπίδες και να αναθεωρεί τις ιδεολογίες του με βάση τα πραγματικά προβλήματα και όχι το αντίθετο.
Καλημερίζω!

[GeorgeP]

Αρχική Δημοσίευση από Carduelis

Πάντως είναι καλό να διαβάσει κανείς πως τα αντιλαμβανόταν τα πράγματα ένας από τους "παλιάς κοπής" αριστερούς όπως ο Χρόνης Μίσσιος, ακόμα και στην ηλικία των 80 χρονών (συμπτωματικά πέθανε σχεδόν πριν ένα χρόνο).
Πάω στοίχημα θα υπάρχουν και αντιστοίχων απόψεων "κλασσικοί δεξιοί". Το ζητούμενο είναι να μάθει το μυαλό να μην φορά παρωπίδες και να αναθεωρεί τις ιδεολογίες του με βάση τα πραγματικά προβλήματα και όχι το αντίθετο.
Καλημερίζω!

Εκπληκτικο...........
Χρονης Μισσιος...αν και διετέλεσε στέλεχος της νεολαίας της ΕΔΑ, μέλος της πενταμελούς γραμματείας της Νεολαίας Λαμπράκη και ιδρυτικό μέλος του ΠΑΜ εντουτοις ουτε ο ΣΥΡΙΖΑ τον ενεταξε στις ταξεις του (αν και το κομμα με τα μελη τουπρωτοστατει σε καθε τι που αφορα την περιοδο Λαμπρακη) αλλα ουτε και το ΚΚΕ λεει κατι για αυτον....πως αλλωστε?
Οι αριστεροι οι οποιοι μιλουν την αληθεια απλα δεν ειναι αριστεροι για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.........
Πονταρουν στην ματαιοδοξια των ελληνων για να εκλεγουν, και μιας και ματαιοδοξια= ηλιθιοτητα ακραιφνως θεωρουν τους ελληνες ηλιθιους......ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ομως!!!!!

Μερικα αποσπασματα του Μισσιου νομιζω οτι δεν βλαπτουν να τα διαβασουμε......

Ελπιζω οι δηλωντες ''αριστεροι'', για μενα γιαλαντζι, να διαβασουν τα μισα απο την μορφη αυτη της πραγματικης αριστερας μπας και διδαχθουν κατι........μπας και κατανοησουν τι σημαινει να εισαι πραγματικος αριστερος

Τι μπορούμε να κάνουμε;

«Σήμερα είναι εύλογο το ερώτημα αν το προνόμιο της λογικής του ανθρώπου είναι όντως προνόμιο ή κατάρα.................. Χρειαζόμαστε άλλη ιεράρχηση των αξιών, άλλους κοινωνικούς θεσμούς, άλλη φιλοσοφία. Οσο η κυρίαρχη αξία των κοινωνιών μας παραμένει η κερδοσκοπία, τα βήματα της ανθρώπινης ιστορίας- όπως είπε κάποτε και ο Δαντόν- θα είναι οι ταφόπετρες των ρομαντικών»


Ωστόσο ο λαός, όλοι εμείς, δεν έχουμε ευθύνη γι΄ αυτό που μας συνέβη;

«Αναμφίβολα ναι. Αυτό όμως δεν είναι το κυρίως πρόβλημα. Οπως και το σύνθημα “φέρτε πίσω τα κλεμμένα”. Είναι σωστό αλλά ταυτόχρονα παραπλανητικό. Διότι το πρόβλημα είναι το σύστημα και οι θεσμοί που καθιερώσαμε. Θεσμοί που παράγουν βία, βαρβαρότητα και ψυχασθένεια, διότι πώς να κατανοήσει κανείς διαφορετικά την αφύσικη ζωή που μας υποχρέωσαν να βιώνουμε. Για να γυρίσουμε στα δικά μας: το εξοργιστικό είναι ότι μας εγκαλούν για έλλειψη πατριωτισμού όσους διαφωνούμε και αντιστεκόμαστε σε αυτά τα κατοχικά μέτρα. Είναι αυτοί που εκλέχθηκαν και ορκίστηκαν- οι περισσότεροι αλλεπάλληλες φορές- να υπερασπισθούν την πατρίδα και τα συμφέροντα του λαού της και μας οδήγησαν σε μια νέα εθνική υποτέλεια. Αιδώς, Αργείοι...».

Λέτε ότι η ζωή μετριέται μονάχα με τις συγκινήσεις που επιβεβαιώνουν την ανθρώπινη ουσία μας.Πιστεύετε ότι χάσαμε την ουσία τα τελευταία χρόνια;

«Νομίζω πως ναι. Η σημερινή κοινωνία δείχνει να έχει πέσει σε κώμα. Ο άνθρωπος από μια συμπαντική οντότητα με όνειρα, επιθυμίες, έρωτες και αισθήσεις μετατρέπεται σε ένα αντικείμενο παραγωγής και κατανάλωσης προϊόντων. Εχει χάσει τον προσανατολισμό του, έχει χάσει τις αξίες τού ευ ζην»

Είστε πολύ σκληρός.

«.......................... Είναι τουλάχιστον ανόητο να υποστηρίζει κανείς ότι μια χώρα οικονομικά υποδουλωμένη μπορεί να είναι εθνικά και πολιτικά ελεύθερη και ανεξάρτητη. Ισως αυτή η νέα υποτέλεια γεννήσει μια νέα εθνική αντίσταση».

Εθνική αντίσταση;Με ποια μορφή και πότε;

«Οταν ο λαός βγει επιτέλους από τις κομματικές μάντρες. Τι όραμα θα έχει αυτή η αντίσταση; Τι μορφές θα πάρει; Δεν ξέρω......................... Ελπίζω οι μορφές που θα πάρει να μην είναι βίαιες και εξουσιαστικές. Είναι ιστορικά βεβαιωμένο πως η βία και η εξουσία πρόδωσαν τα ωραιότερα όνειρα των επαναστατών».

Για την αριστερα.....

«Διασπασμένη για άλλη μία φορά πολεμούσε με τα “ευαγγέλια” προσπαθώντας να στρατολογήσει η κάθε πλευρά με το μέρος της περισσότερους κομ#####στές. Να τους κάνει τι, αλήθεια;.........Ετσι ήρθε το ΠαΣοΚ, πήρε όλο το πακέτο των συνθημάτων και των αιτημάτων της Αριστεράς και το απαξίωσε. Εκτοτε η Αριστερά ψάχνει την προίκα της σε λάθος μέρος. Σήμερα ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει Αριστερά. Αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι Αριστερά δεν παράγει τίποτα, ούτε καν πολιτικό πολιτισμό».

[f1shf1nder33]

Σε κοινωνικό επίπεδο το ψυχιατρείο του "εμείς" και το ψυχιατρείο του "εγώ".

Στο πρώτο μπαίνουμε για θεραπεία απέναντι σε κοινωνικές

αδικίες,διακρίσεις,αποκλεισμούς,ανεργία,πείνα,φτώχεια,καταπάτηση εργασιακών

δικαιωμάτων,εκμετάλλευση αδύναμων και ασθενέστερων,κλπ,κλπ,αυτό που

πρέπει να κουβαλάμε βγαίνοντας-διότι η εξάλειψη όλων αυτών και η

μετάβαση σε μια κοινωνία που όλοι έχουν τα ίδια,τα μοιράζονται και όλα μέλι

γάλα είναι ουτοπικό ειδικά στις μέρες μας όπως είναι διαμορφωμένα τα πράγματα-

είναι Αντοχή για την αντιμετώπιση τους και με όσο επιτρέπει η συνείδηση του

καθενός με κοινωνική ευαισθησία και αλλυλεγγύη ως προς αυτά τα φαινόμενα.

Στο δεύτερο μπαίνουμε για θεραπεία του εαυτού μας και του στενού

οικογενειακού μας περιβάλλοντος,καλή δουλειά,αρκετά λεφτά ως πολλά ή

πάρα πολλά,υλικά αγαθά,καλύτερες συνθήκες διαβίωσης,ατομική

ιδιοκτησία,καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας μέσω της απόκτησης

περιουσιακών στοιχείων για να ζήσουν αυτά καλύτερα,κτλ,κτλ,αυτό που πρέπει

να κουβαλάμε βγαίνοντας είναι Αξιοπρέπεια για να μπορούμε να τα έχουμε και να τα χαιρόμαστε

αυτά αλλά και να τα αξίζουμε εφόσον τα έχουμε αποκτήσει με τις προσπάθειες

μας και όχι με άλλα μέσα.



Σε πολιτικό επίπεδο ειδικά σήμερα αριστερά και δεξιά σημαίνει βάζω στο

μπλέντερ λίγο μπλέ,λίγο ροζ,λίγο πράσινο και μαύρο αν χρειαστεί τα χτυπάω

καλά και τα σερβίρω και αν καταλάβει κανείς τι έχω βάλει μέσα γράψε

μου.Όλοι αυτοί μηδενός εξαιρουμένου χρησιμοποιούν τις ιδεολογίες για να

ανέλθουν στην εξουσία,μετά κάνουν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που λένε

πριν,ιδεολόγοι του κwλου,οι ακτιβιστές για την προστασία του κελύφους του

γυμνοσάλιαγκα περισσότερο ιδεολόγοι είναι.



Η πολιτική και οι πολιτικοί που στο παρελθόν κατείχαν τον πρωταγωνιστικό

ρόλο αντικαταστάθηκαν από αυτούς που κατείχαν τον επικουρικό,τεχνοκράτες,

τραπεζίτες,επενδυτές,οίκους αξιολόγησης,ΔΝΤ,ΕΚΤ, αφού οι πρώτοι δεν κατάφεραν ή

δεν ήθελαν να καταφέρουν να κάνουν αυτά που έπρεπε,έτσι αυτοί που είχαν επικουρικό

ρόλο βρέθηκαν πρωταγωνιστές να λαμβάνουν τις αποφάσεις και ο διαμεσολαβητικός

ρόλος λόγω θεσμικής θεωρητικά θέσης δόθηκε στους πολιτικούς για να αποκτήσουν

νομική υπόσταση οι αποφάσεις τους και μέσω της ψήφισης των στα κοινοβούλια να

διοχετευτούν στην κοινωνία.

Οι εξελίξεις δεν δρομολογούνται από πολιτικά κόμματα και γραφεία που

πατάνε σε ιδεολογίες για να συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά από οικονομικά

κέντρα πάσης φύσεως τα οποία θέλουν τους πολιτικούς για τους δικούς τους λόγους και

επειδή έτσι είναι καλύτερα για το σύστημα,επίσης

επιστημονικά και τεχνολογικά κέντρα ,βιομηχανικοί κολοσσοί,πολυεθνικά

μεγαθήρια και πάει λέγοντας

σπρώχνουν τα πράγματα σε συγκεκριμένη κατεύθυνση,το ποτάμι δεν γυρίζει

πίσω,για να γυρίσει θα πρέπει να γίνουν κοσμοιστορικά γεγονότα και να χυθεί

πολύ αίμα,πράγμα που δεν φαίνεται οι κοινωνίες να θέλουν κάτι τέτοιο,οι

εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί,το "εγώ" κέρδισε και αντιπολιτεύεται από ένα

"εμείς" που προσπαθεί όσο μπορεί να περισώζει τις παράπλευρες απώλειες.Ο

συγκερασμός αυτών των δύο, θεωρητικά θα οδηγήσει τις κοινωνίες σε

μεγαλύτερα επιτεύγματα με όσο το δυνατόν λιγότερες αδικίες,



Αν η κοινωνία έδειξε μέσα στη θολούρα της τα τελευταία χρόνια κάτι είναι ότι θέλει να

προχωρήσει μπροστά σε αυτό το κοινωνικό μοντέλο,το Δυτικό μοντέλο ανάπτυξης που

λέμε,της ανάπτυξης,της τεχνολογίας,της επιστήμης,της ιδιωτικής πρωτοβουλίας,της

ατομικής ιδιοκτησίας,σε ένα δίκαιο όμως πλαίσιο,με κοινωνική δικαιοσύνη,χωρίς

κολλητούς και νταβατζήδες,χωρίς μίζες,χωρίς ημέτερους,χωρίς σαπίλα η οποία είχε

διαβρώσει τα πάντα,αυτοί οι οποίοι δρουν εις βάρος του κοινωνικού συνόλου να έχουν

συνέπειες αλλά ταυτόχρονα και αυτοί που δεν τα καταφέρνουν να μπορούν να

ακουμπήσουν σε ένα κοινωνικό κράτος που δεν θα τους πετάξει στα σκουπίδια αλλά θα

τους στηρίξει στο στραβοπάτημα.Εμείς που δεν έχουμε την δυνατότητα να

δρομολογούμε τις εξελίξεις,όχι όσο νομίζουμε τουλάχιστον χρειάζεται να έχουμε

Αντοχή για να αντιμετωπίζουμε όσα συμβαίνουν και Αξιοπρέπεια σε αυτά που κάνουμε και λέμε για

να παραδώσουμε κάτι καλύτερο στις νέες γενιές,ελεύθερη σκέψη και κρίση

και όχι κομματική ομηρία των καταστημάτων με ταμπέλες αριστεράς και

δεξιάς.

[yannis]

Δεν διαφωνώ, ως προς τις ταμπέλες. Το ζητούμενο όμως παραμένει. Τι μπορεί να θεωρείται "αριστερά" και τι "δεξιά". Αν, αυθαίρετα, ορίσουμε την δεξιά ως συντηρητική στάση και την αριστερά ως πρόοδο, ποιές ιδέες θα εκπροσωπούν κάθε πλευρά;; Κατ' επέκταση τι θα μπορούσε να είναι πρόοδος; Η προσπάθεια για κοινωνική ισότητα; Η εξασφάλιση ευημερίας για όλους; Η εξάλειψη της εκμετάλλευσης;; Και κατά συνέπεια, τι σημαίνει εκμετάλλευση, πως επιτυγχάνεται, κάτω από ποιές συνθήκες;; Είναι στρεβλή συνθήκη ή φυσική απόρροια; Επιβάλλεται με την βία ή με την σιωπηρή συναίνεση των εκμεταλλεύσιμων;;
Θα μπορούσε αντίστοιχα να είναι ο δρόμος προς την επικράτηση μέσω της εξέλιξης;;
Θέλω να πω με αυτά, μήπως είναι καιρός να αναθεωρήσουμε ριζοσπαστικά, για μια ακόμη φορά στην ιστορία, τις επιδιώξεις μας;;

[f1shf1nder33]

Για να ριζοσπαστικοποιήσουμε τις επιδιώξεις μας,πρέπει να

γνωρίζουμε τι επιδιώκουμε,αν γνωρίζουμε, κατά την γνώμη μου όπως

διαμορφώνονται τα πράγματα αριστερά και δεξιά δεν πρέπει να σημαίνει τίποτα.

Αν ριζοσπαστικοποίηση σημαίνει να καταλάβουμε πόσο αριστερός είναι ο σύριζα ή

πόσο δεξιά είναι η νδ τότε είμαστε στον ίδιο παρονομαστή που μας οδήγησε εδώ.

[yannis]

Αλίμονο αν μας ενδιέφερε αν είναι αριστερά ή όχι ο σύριζα!!!! Άντε να εξαιρέσουμε τον Γιώργο!!!
Όμως βλέπουμε όλα τα κόμματα/παρατάξεις/τάσεις, να αναμασούν τα ίδια και τα ίδια "εγκλωβίζοντας" όσους μπορούν και από την άλλη να βρίσκουν χώρο ανάπτυξης "επαναστατικές" μπαρούφες στυλ καμμένου κλπ.
Εντάξει, η κρίση που περιμέναμε (όσοι τέλος πάντων) ήρθε. Αποφύγαμε πεπονόφλουδες και σαπουνόφουσκες και ήδη φαίνεται να περνάει το μάτι του κυκλώνα. Μείναμε συσπειρωμένοι σε παρωχημένα σχήματα, μη έχοντας τίποτα καλύτερο και ακόμη και οι πρώην πολέμιοι αναγνώρισαν την μονόδρομη επιλογή.
Και τώρα τι;;;
Άλλαξε στην ουσία κάτι ή απλά μια λίγο πιο σφιχτή (αναγκαστικά λόγω ελέγχου από τους δανειστές) διαχείριση μας δίνει μια ανάσα και "ξανά προς την δόξα τραβά";;;
Δεν αναφέρομαι στα οικονομικά μεγέθη, αφού αυτά είναι προκαθορισμένα και ελεγχόμενα. Με ενδιαφέρει, όπως και όλους φαντάζομαι, η ορθολογικότερη κατανομή των πόρων, έτσι που να μην φτάσουμε σύντομα στα ίδια αδιέξοδα.
Αυτό φυσικά δεν γίνεται με αφορισμούς και ηλιθιότητες τύπου "να φάμε όλους τους πολιτικούς"... όπως και δεν έγινε.
Οι πολιτικοί και οι υπάρχουσες παρατάξεις υφίστανται γιατί εμείς τις στηρίζουμε. Κυρίως με τις ιδέες μας και κατά δεύτερο λόγο με την ψήφο.
Επιμένω πως πρώτος λόγος είναι οι ιδέες, αφού και όσοι υποτίθεται πως διαφωνούν με το παλαιοκομματικό καθεστώς, δεν έχουν να προτείνουν κάτι σοβαρό σαν στόχο και όραμα. Όπως είπα, αναμασούν τα ίδια και τα ίδια, περί δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας κλπ κλπ
Αν όμως αυτοί οι στόχοι ήταν οι πραγματικά ζητούμενοι, τι εμπόδιζε την ανθρωπότητα τόσους αιώνες, να τους πετύχει;;
"Η ελευθερία δεν είναι το μέσο για έναν ανώτερο πολιτικό σκοπό. Η ίδια είναι ο υπέρτατος πολιτικός σκοπός". Έτσι έλεγε ο Λόρδος Άκτον για παράδειγμα. Είναι έτσι όμως;;
Πόσες φορές οι εκάστοτε "προηγμένες" κοινωνίες κατέφυγαν στην λύση των σκλάβων για ανάπτυξη;; Από την αρχαιότητα έως και σήμερα...
Δικαιοσύνη;; Μιας και θυμήθηκα τον Μπαρπα-Γιάννη τον Άκτον, ας αναφέρουμε άλλο ένα διάσημο τσιτάτο του. "Η εξουσία έχει την τάση να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα". Τι μπορεί να είναι δίκαιο λοιπόν και τι όχι; Το δίκιο του εργάτη;; Του επιχειρηματία; Του αδύναμου; Του ικανού; Του παπά; Του χωροφύλακα;
Αντίστοιχα ποια ισότητα και όλα όσα ακόμη επιδιώκουμε.
Όταν λέω για αριστερά και δεξιά, εννοώ τους δύο κάθε φορά πόλους. Αν λοιπόν (αυθαίρετα και πάλι) θεωρήσουμε ως συντήρηση την δεξιά και αυτονόητα κατατάξουμε εκεί όλο το πολιτικό σκηνικό της κοινωνίας μας και όχι μόνο, τότε τι θα μπορούσε να είναι αριστερά;; Όχι κάποιο κόμμα, αφού δεν βλέπω κάτι σχηματισμένο ακόμη, αλλά ποιές ιδέες και με ποιον απώτερο σκοπό.