ΣΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΩΝ...ΑΛΠΕΩΝ(Το ταξίδι)

[katsab]

TΕΤΑΡΤΗ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2013

6η ΗΜΕΡΑ

Εγερτήριο 6:30…Γιατί θα αναρωτηθεί κανείς. Μα μην ξεχνάμε….τα σαμάρια. Φτιάξε τα πράγματα, μάζεψε φορτιστές και ηλεκτρονικά, τσέκαρε μην ξεχάσεις τίποτα και φυσικά φόρτωσε τον γάιδαρο εεε συγνώμη, την μηχανή ήθελα να πω. Και ξανά. Αχ αυτά τα σαμάρια. Καλά χρυσά, αλλά καθόλου πρακτικά. Με την βοήθεια πλέων της Θάλειας ο χρόνος φόρτωσης και δεσίματος έπεσε στα…40΄ λεπτά. Σας το είπα. Η επόμενη αγορά θα είναι βαλίτσες. 8:00 η ώρα πέρναμε το πρωινό μας και 9:05 αναχωρήσαμε.
Το πρόγραμμα έλεγε διάσχιση της Αυστρίας κάθετα μέσω των Τυρολέζικων Άλπεων και άφιξη το απόγευμα στο Lermoos μία Αυστριακή κωμόπολη κοντά στα Γερμανικά σύνορα. Τα χιλιόμετρα περίπου 320.
Στη διαδρομή θα περνούσαμε από δύο passo που μας διαφύλαξαν έντονες εμπειρίες, το passo di Giovo ή Jaufenpass και το passo di Rombo ή Τimmelsjoch το φυσικό σύνορο μεταξύ Ιταλίας και Ελβετίας, και θα σταματούσαμε να θαυμάσουμε τους καταράκτες Stuinbenfall.


Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ


http://goo.gl/maps/LTM31



Έτοιμοι για αναχώρηση από ένα ευλογημένο μέρος. Σίγουρα ένα κομμάτι του εαυτού μας θα μείνει εδώ.







Τα πρώτα χιλιόμετρα μας ήταν γνωστά αφού τα είχαμε ξαναπεράσει, αλλά εξακολουθούσαν να είναι μοναδικά και για μας αλλά και για άλλους λάτρεις του μέρους





















Οι πρώτες πινακίδες που έδειχναν προς την Αυστρία έκαναν την εμφάνισή τους.





















Στην είσοδο κάθε κοιλάδας και σε σημεία κλειδιά υπήρχαν κάστρα , απομεινάρια μιας άλλης εποχής, όπου οι φεουδάρχες φύλασσαν τα σύνορα τους με αυτά.














Και ενώ είχαμε ξεκινήσει με καθαρό ουρανό, η ομίχλη άρχισε να φαίνεται στο βάθος, ακριβώς προς τα εκεί που θα κινούμασταν...












....ανηφορίζαμε το passo Giovo και αυτό μας υποδέχτηκε μουντό και συννεφιασμένο.















Όσο ανεβαίναμε προς τα πάνω η ορατότητα μειωνόταν.Η ταχύτητα στο κιβώτιο πλέων ήταν η πρώτη, αφού η ομίχλη δεν μας επέτρεπε να κινούμαστε γρήγορα.Στην κορυφή σταματήσαμε στο cafe, για να ξαπωστάσουμε να πιούμε ένα ρόφημα και να τσιμπήσουμε κάτι.Η θερμοκρασία έπεφτε κατακόρυφα και φαινόταν ότι δεν θα γλιτώναμε την βροχή.
Από την διαδρομή από εδώ και πάνω έως το cafe , δεν έχουμε φωτογραφίες, αφού η Θάλεια φορούσε κομμένα γάντια και τα χέρια της είχαν ξυλιάσει.










Οι μηχανές μας μέσα από το cafe όπου στανιάραμε πίνοντας σοκολάτα και τρώγοντας μηλόπιτα.










συνεχίζεται...