Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

[Jefe]

Απίστευτος ο Νίκος! Πολύ ωραίο οδοιπορικό, οι φωτό τρομερές κ ο σχολιασμός με τις απίστευτες πληροφορίες, καταπληκτικός! Περιμένουμε την συνέχεια Νικόλα! Ποιές ημερομηνίες έλαβε χώρα το ταξίδι σου Νίκο?




Jefe

[Ταξιδευτης]

Να σαι καλα φιλε Jefe! Χαιρομαι που σας αρεσει το ταξιδιωτικο μεχρι στιγμης.
Οσο για το ταξιδι εγινε το καλοκαιρι που περασε και συγκεκριμενα απο τις 10 μεχρι τις 31 Αυγουστου...

Συνεχιζουμε λοιπον; Για παμε...

[Jefe]

Αρχική Δημοσίευση από Ταξιδευτης

Να σαι καλα φιλε Jefe! Χαιρομαι που σας αρεσει το ταξιδιωτικο μεχρι στιγμης.
Οσο για το ταξιδι εγινε το καλοκαιρι που περασε και συγκεκριμενα απο τις 10 μεχρι τις 31 Αυγουστου...

Συνεχιζουμε λοιπον; Για παμε...

Kαι βέβαια συνεχίζουμε...



Jefe

[Ταξιδευτης]

Mερα 9
Riga (LATVIA) - Tallinn (ESTONIA)
268 km

Το πρωι ξυπνησα υπο τον σταθερο ηχο του ψιλοβροχου που επεφτε πανω στη σκηνη. Εμεινα τυλιγμενος στον ζεστο υπνοσακο και σκεφτομουν ποσο μου αρεσε να καθομαι στα ζεστα και να ακουω τη βροχη εξω, ομως η σκεψη του μαζεματος που ακολουθουσε με εκανε να σηκωθω.

Βγηκα εξω και πηγα στο μπανιο. Ο ουρανος ηταν εντελως γκριζος απ' ακρη σε ακρη και σκεπασμενος με βαρια συννεφα. Τουλαχιστον η βροχη ηταν πολυ ψιλη και εδινε μια μικρη ελπιδα οτι θα σταματησει τελικα.
Εριξα μια ματια στο "camping" στο φως της μερας. Δεν ηξερα τι ηταν ο χωρος κανονικα αλλα σιγουρα δεν ειχε φτιαχτει για camping. Αφου ομως μας παρειχε μια ασφαλεια για εμας και τη μηχανη και μια οικονομικη λυση για διανυκτερευση ηταν μια χαρα.


Γυρνοντας στη σκηνη ειχα την σκεψη να κανουμε μια επισκεψη στην πολη πριν μαζεψουμε -ισως στο μεταξυ η βροχη να ειχε σταματησει και να μαζευαμε σαν ανθρωποι. Συντομα ομως ο καιρος μου εδωσε σαφη απαντηση στις σκεψεις μου: δυναμωσε αποτομα και μεσα σε 10 λεπτα ειχε εξελιχθει σε κανονικη καταιγιδα.

Τωρα; Δεν ηταν μια μπορα για να σταματησει. Ηξερα οτι εδω πανω αν ξεκινησει να βρεχει ξεχναει να σταματησει. Οποτε; Πως μαζευουμε; Υπο βροχη; Υπο βροχη!

[Ταξιδευτης]

Πακεταρισα τα παντα μεσα στη σκηνη -τουλαχιστον αυτα ηταν στεγνα- και αποφασισα να τα παω λιγα λιγα στη reception που για καλη μας τυχη βρισκοταν ακριβως απεναντι μας.

Μπαινοντας μεσα, ενας καπως μυστηριος τυπακος με κοιταζε περιεργα -οταν ειχαμε φτασει το βραδυ δεν ηταν εκει οποτε προφανως δεν μας ηξερε.
Μου μιλησε σε ενα μειγμα Ρωσικων, Γερμανικων και (λιγων) Αγγλικων ρωτοντας με τι θα ηθελα.
Του εξηγησα οτι ειχαμε ερθει χθες το βραδυ και θα φευγαμε σημερα, αλλα αν θα ηταν ευκολο να αφησουμε τα πραγματα εκει για λιγο λογω της βροχης.

Παρα την δυσκολια στη συννενοηση τελικα καταλαβε και μου ειπε με βαρια προφορα που θυμιζε Ρωσσο "νοου προμπλεμ μιστερ!"
Ομολογω οτι για καποιο λογο ο τυπος δεν μου γεμιζε και τοσο το ματι αλλα δεν ειχαμε πολλες επιλογες.

Το μερος τελικα ηταν εκθεσιακο κεντρο. Η ρεσεψιον στην ουσια ηταν ενα συναρμολογουμενο κιοσκι σαν αυτα που βλεπεις σε εμπορικες εκθεσεις, και απλα ειχαν κλεισει τον υπολοιπο (τεραστιο) χωρο με μερικα εκθεσιακα χωρισματα.
Οπως μου ειπε ενα παλικαρι που γνωρισα εκει το μερος χρησιμοποιουταν ως camping το καλοκαιρι οταν εκλεινε ως χωρος εκθεσεων.

Αφου μετεφερα βαλιτσες, ρουχα και λοιπα συμπραγκαλα ειχε μεινει το δυσκολο μερος: η ιδια η σκηνη.
Αν την μαζευα ετσι μουσκεμα οπως ηταν ηξερα οτι δεν θα στεγνωνε με τιποτα και σιγουρα οχι στους επομενους προορισμους μας. Αν την αφηνα βρεγμενη το λεπτο εσωτερικο υφασμα θα παθαινε ζημια -και οταν η σκηνη κανει 300+ ευρω ειναι κατι που ΔΕΝ το θες...

Η λυση ηταν να την μαζεψω απο μεσα προς τα εξω: Το εσωτερικο της σκηνης ηταν ξεχωριστο απο το εξω και ηταν απολυτα στεγνο. Προσεκτικα εβγαλα τα πιαστρακια απο τις μπανελες και το διπλωσα προσεκτικα. Οι μπανελες με το εξωτερικο καλυμμα εκτελουσαν τωρα χρεη μεγαλης ομπρελας.

Το εξωτερικο ομως; Πως θα το στεγνωναμε εστω και λιγο;
Στην κατω ακρη του camping ειχα προσεξει ενα κτηριο με μια μεγαλη πορτα και ενα υποστεγο μπροστα που εμοιαζε να ειναι χωρος εισοδου για φορτηγα και μεγαλα οχηματα.

[Ταξιδευτης]

Πηραμε τα πραγματα προσεκτικα και τα μεταφεραμε οπως ηταν εκει, με την βροχη να δυναμωνει συνεχως... Οντας στο υποστεγο πλεον, το τι πατεντες εκανα για να απλωσω το καλυμμα της σκηνης και να το στεγνωσω δεν περιγραφεται!! Απο κατι πλαστικες καρεκλες σε ρολο απλωστρας μεχρι σφουγγαρια, πετσετες προσωπου μεχρι και ...χαρτι υγειας!

Ημασταν βρεγμενοι και με την τσιμπλα στο ματι αλλα με τη βροχη να πεφτει τουλουμι δεν ειχαμε πολλες επιλογες! Μετα απο αρκετη ταλαιπωρια το μαζεμα της σκηνης ειχε τελειωσει επιτυχως! Ηταν απολυτα στεγνη και καθαρη -τουλαχιστον αξιζε ολο αυτο τον κοπο!

Πηγα τα πραγματα στη ρεσεψιον οπου με περιμεναν τα υπολοιπα: Ρουχα, αδιαβροχα, γαντια, κρανη, μποτες, τσαντες, υπνοσακοι, πλαστικες σακουλες... Ειχα απλωσει τα παντα σαν τραχανα γυρω για να τα πακεταρω στις βαλιτσες και το μερος εμοιαζε πλεον με βομβαρδισμενο πεδιο!
Αδιαβροχα για ρουχα, μισοβρεγμενοι, με πρωινο εναν καφε απο το μηχανημα, με τη βροχη να ριχνει κουβαδες εξω και εμεις χαμογελουσαμε μες την καλη χαρα!


Ενω παλευα βρεγμενος και ιδρωμενος να στριμωξω ολα τα πραγματα στις βαλιτσες μπηκε μεσα ενας μεσηλικας με σορτσακι χαλαρος, πληρωσε, μπηκε στο αυτοκινουμενο του και εφυγε κυριος. Ε, το να πω οτι δεν ψιλοζηλεψα την ευκολια του να κουβαλας ενα ολοκληρο σπιτι με ολα τα κομφορ χωρις να σε απασχολει ο καιρος θα ηταν ψεμα...
Η βροχη εξω ολο και δυναμωνε! Τι θα βλεπαμε απο την πολη με τετοιο καιρο;
Κατσαμε να οργανωθουμε και ο τρελακιας ρεσεψιονιστας αποφασισε να μας βγαλει μια αναμνηστικη φωτογραφια διπλα στην πινακιδα του "camping"!

[Ταξιδευτης]

Το προγραμμα σημερα (θεωρητικα) ηταν απλο: θα βλεπαμε την Ριγα και μετα το μεσημερι θα αναχωρουσαμε ακολουθοντας την ακτογραμμη της Λετονιας με προορισμο το Tallinn της Εσθονιας. Για αλλη μια φορα η αποσταση ηταν μικρη (γυρω στα 300 χιλιομετρα) οποτε η μερα ηταν ολη μπροστα μας…

Παμε και μια βολτα απο Novgorod?




Παροτι η βροχη επεφτε ραιτ θρου δεν ηταν αρκετη για να μας χαλασει τα σχεδια! Εδω ειχαμε βγει ζωντανοι απο τον κατακλυσμο πριν μερικες μερες στο Wygryny, και θα κωλωναμε μπροστα σε μια απλη καταιγιδα;
Δεδομενων των συνθηκων λοιπον σκεφτηκαμε οτι η καλυτερη λυση θα ηταν να αφησουμε στο camping τη μηχανη (δινοντας το ...συγκλονιστικο ποσο του 1,5 ευρω για παρκινγκ!) και να παρουμε ενα ταξι για να παμε να δουμε την πολη.

Ομως τα πραγματα τι θα τα καναμε; Δεν θα γυρναγα μεσα στην πολη κουβαλωντας δερματινα, tankbag και φωτογραφικες στη βροχη! Ρωτησαμε τον μυστηριο τυπακο αν μπορουσαμε να αφησουμε τα πραγματα καπου. Αυτος μας εδειξε μια μικρη αποθηκη πισω του και ειπε οτι εκει θα ηταν οκ.
Αν και συνεχιζα να εχω καποιες αμφιβολιες για το αν οντως θα ηταν ενταξει, με τις επιλογες μας να περιοριζονται σε αυτο η στο δρομο δεν ειχαμε αλλη λυση απο το να δεχθουμε (και να ελπιζουμε οτι θα τα βρουμε ολα εκει στην επιστροφη).

[Ταξιδευτης]

Riga

Μετα απο λιγη καθυστεριση το ταξι ηρθε και το ευγενεστατο παλικαρι μας μετεφερε στην Vecriga -την μικρη αλλα τοσο ομορφη μεσαιωνικη καρδια της πολης.

Ομως η Riga ειναι πολυ περισσοτερα απο αυτο. Οταν ιδρυθηκε το 1201 απο το Γερμανο Επισκοκο Albert von Bruxhoevden η Riga χρησιμευε ως το προωθημενο προπυργιο αμυνας των σταυροφορων απεναντι στους βορειους "απιστους", και αργοτερα εγινε το νεοτερο εμπορικο σταυροδρομι της Ρωσσιας με τη Δυση.
Οταν η Σουηδια κατεκτησε την πολη το 1621, η Riga εγινε η μεγαλυτερη πολη της χωρας ξεπερνωντας σε μεγεθος ακομα και την ιδια τη Στοκχολμη (!) ενω αργοτερα με την επελαση των Ρωσσων μεγαλωσε ακομα περισσοτερο καταληγοντας να ειναι η 3η σε μεγεθος πολη μετα τη Μοσχα και την Αγια Πετρουπολη.

Σημερα και παρα τους 2 Παγκοσμιους Πολεμους και τη Σοβιετικη κατοχη που σχεδον την ισοπεδωσαν η Riga εχει εξελιχθει για αλλη μια φορα και πλεον ειναι η μεγαλυτερη πολη και ο οικονομικος ακρογωνιαιος λιθος των χωρων της Βαλτικης.

Η αναπτυξη αυτη ηταν φανερη καθως πλησιαζαμε την πολη απο την οχθη του ποταμου Daugava: οσο εβλεπε το ματι ο οριζοντας ηταν γεματος τεραστιους ουρανοξυστες, εμπορικα κεντρα, κτηρια εταιριων, οικοδομικους γερανους... Το θεαμα πρεπει να ομολογησω οτι δεν μου αρεσε ιδιαιτερα... Εδειχνε να ειναι μια μαλλον απροσωπη μεγαλουπολη, αλλα εμεις δεν ερχομασταν για αυτο!

Παροτι η βροχη συνεχιζε να πεφτει δυνατα, εμεις ειχαμε μαθει το κολπο ηδη απο την Κρακοβια: μποτες μηχανης, αδιαβροχο μπουφαν, ομπρελα και αστο να ριχνει!

Ετσι η βολτα στα μικρα παλια στενα της πολης ξεκινησε... Σιγουρα με ηλιο θα ηταν ολα πολυ πιο ομορφα αλλα και ετσι το μερος εδειχνε υπεροχο...

[Ταξιδευτης]

Σε αντιθεση με τη νεα πολη, το ιστορικο κεντρο της Ριγας ειναι πολυ μικρο -με διαφορα το μικροτερο απο τις 3 χωρες της Βαλτικης- μια ευπροδεκτη εκπληξη υπο τις δεδομενες συνθηκες, καθως θα μπορουσαμε να το δουμε ολο ευκολα χωρις να γυρναμε ολη μερα στη βροχη...


Ξεκινησαμε απο ενα απο τα πιο γνωστα αξιοθεατα της πολης: την 800 χρονων γοτθικη εκκλησια του Αγιου Πετρου Sv Petera baznica, με το πανυψηλο καμπαναριο των 123 μετρων!



Το θηριωδες μεγεθος του πραγματικα δεν φαινεται παρα μονο αν το δεις απο μακρυα στην πολη...




Ο θρυλος λεει οτι το 1667 οι κατασκευαστες του καμπαναριου εριξαν ενα γυαλινο ποτηρι απο την κορυφη για να δουνε ποσο θα αντεχε το κτισμα: οσο περισσοτερα τα θραυσματα τοσο μεγαλυτερη η καλοτυχια και ζωη του. Το ποτηρι επεσε σε ενα σωρο απο σταχυα και δεν εσπασε. Ενα χρονο αργοτερα το καμπαναριο θα καταστραφοταν ολοσχερως απο φωτια.
Οταν μετα τον 2ο ΠΠ οι αρχες της πολης επανελαβαν το ιδιο εθυμοτυπικο, το ποτηρι εσπασε σε χιλια κομματια και η εκκλησια στεκει ακομα και σημερα αγερωχη...

[Ταξιδευτης]

Περπατησαμε στα πετρινα μικρα δρομακια χαζευοντας εικονες του δρομου...




...και συντομα βρεθηκαμε στην πλατεια Ratslaukums, ενα απο τα τουριστικα επικεντρα της πολης.
Εδω βρισκεται το Melngalvju nams, η αλλιως το Σπιτι των Blackheads.




Αυτο το παραφορτωμενο με διακοσμησεις κτισμα χτιστηκε αρχικα το 1344 ως το σπιτι της αδελφοτητας των Blackheads, των ανυπαντρων Γερμανων εμπορων της εποχης.
Στην προσοψη ξεχωριζει το εμβλημα του St. Mauritius, του μαυρου αγιου προστατη της αδελφοτητας.
Δυστυχως το αυθεντικο σπιτι ισοπεδωθηκε το 1947 απο τους Σοβιετικους αλλα με εναν θαυμαστο τροπο τα αυθεντικα σχεδια διασωθηκαν και ετσι το 2001 μια ακριβης ρεπλικα φτιαχτηκε εδω ως μερος των εορτασμων για τα 800 χρονια της πολης!

Στην αλλη ακρη της πλατειας κυριαρχουσε το θαυμασιο δημαρχειακο μεγαρο, επισης ανακατασκευασμενο απο το μηδεν σχετικα προσφατα. Οχι και ασχημα για μια χωρα που μολις πριν 20 χρονια βγηκε απο ενα τρομακτικο καθεστως κοινωνικης εξαθλιωσης!