Σούριγιαν-Ουρντούν ...υπό λοξή οπτική γωνία

[Uriah Heep]

Κι όμως! Παρόλο που δεν είχε καμία απολύτως σημασία για μένα, το που θα κατέληγα εκείνο το βράδυ, είχα τσατιστεί με τον εαυτό μου.
Αυτοεξευτελισμός από επηρμένη ταξιδιωτική αλαζονεία! Ναι, αυτό ήτανε!
Καλά που δεν ήταν από καμιά μεριά να με βλέπει η παρέα του Ιράν και ειδικά ο liberec και δεν θα ξέπλεναν τη ντροπή μου ούτε τα ορμητικά νερά του Ευφράτη!

Περνάω τη μπάρα και ξαναβρίσκομαι αντιμέτωπος με τη μικροδράκα των κηφήνων των τελωνιακών μπουτίκ και λοιπών λαμογιέ γκαλερί…

Περικυκλώθηκα ξαφνικά από οσφυοκάμπτες κελεμπιοφόρους, που με προσφορές για ανταλλαγή συναλλάγματος κατά βολάς και με πιθηκοειδή μειδιάματα κατά ριπάς, προσπαθούσαν να μου φάνε το συνάλλαγμα.

Τσαντισμένος ακόμα από την ξεφτιλισμένη ταξιδιωτική πανωλεθρία, τους έδειξα με χαρακτηριστική κίνηση σε στρατηγικό σημείο του σώματός μου, τι θα πάρουν, μιας και είχα μάθει τα διαδικαστικά κλισέ και την ανάποδη διατύπωση των όρων…
.
.
…έλα όμως που μου την κάτσανε με το γάντι!

Ένας γλοιώδης και ασπόνδυλος κελεμπιοφόρος, πλησίασε το γκισέ όπου περίμενα να πάρω τη σφραγίδα εξόδου στο καρνέ της μηχανής και εξήγησε γρυλλίζοντας στους τελωνειακούς, ότι η δουλειά εξελίσσεται άνευ παπαλίων.

Αν και ήμουν ο μοναδικός ταξιδιώτης στην τεράστια αίθουσα του τελωνείου, ξαφνικά οι τελωνιακοί συνέχισαν τη διαδικασία εξυπηρέτησής μου με γρηγοράδα και ευκινησία ταριχευμένου αιλουροειδούς!
Σε κάποια φάση τους κοιτούσα και με κοιτούσαν για 10 λεπτά χωρίς να κάνουν τίποτα.
Γνωρίζοντας ότι θα ήταν κουτό να ζητήσω τα ρέστα και αποφασισμένος να μην υποστώ και δεύτερη πανωλεθρία μέσα σε λίγες ώρες, πήγα στη μέση της τεράστιας αίθουσας και ξάπλωσα στο πάτωμα κοιτώντας το ταβάνι με απλωμένα χέρια και πόδια.
Σε δευτερόλεπτα άκουσα το κλασσικό «μίστερ» και μου έδειξαν να πάρω τα χαρτιά μου.

Τα αμοράλ κελεμπιοφόρα και λιμασμένα για δολάρια ανθρωποειδή, δεν περίμεναν να πέσουν σε τόσο στραβό κι ανάποδο άνθρωπο!

Θα με θυμούνται για χρόνια…